Franska.nl

Er zijn hordes mensen die moeten lachen als ze iemand zien vallen. Heb ik zelf ook een aantal keren meegemaakt. Lag ik daar, met kapotte knieën of verzwikte enkel. Middenin een bakkerswinkel met compleet gescheurde rok, vanwege de spekglad geboende vloer. En maar lachen. Of als je iets over je heen laat kledderen. Hoezo is dat leuk? Ben ik nou zo saai of zijn die anderen nou niet goed snik? (Dit even vrij naar Louis van Gaal met z’n ‘Zijn jullie nou zo dom, of ben ik nou zo slim?’)

Spontaan in bulderend lachen uitbarsten als een ander vette pech heeft of zich bezeert schijnt nog niet genoeg te zijn. Nee, ben je gek, ze maken er ook nog tv-programma’s van. Funniest homevideo’s bijvoorbeeld. Gadverdegadver. Ik weet het, je hoeft niet te kijken, maar soms komt het zomaar ineens voorbij. Kinderen die achterover ergens vanaf vallen. Katten die per ongeluk tussen twee kasten springen en akelig terechtkomen. Peuters die samen op een wipwap (Is dit trouwens een woord dat nog gangbaar is?) zitten en voorover op hun gezicht kledderen. Ik kan het gewoon niet aanzien.

Wat is dat voor soort mensen dat daar om lacht? En als je het mij vraagt ensceneren ze het vaak ook nog zelf, om het te kunnen filmen. Brr, wat zijn er toch veel engerds op de wereld.