‘Ik word zo moe van de streken van mijn nieuwe schoondochter’

 

De nieuwe vriendin van haar zoon gaat voor het eerst met haar gezin mee op vakantie. Maar Ilse krijgt steeds meer een hekel aan het meisje en haar ingewikkelde wensen

 

 

 

‘Ik ben In het winkelcentrum om boodschappen te doen. Gisteren zijn we teruggekomen van onze vakantie en ik heb niets meer in huis. Voor het eerst had onze zoon Niels zijn vriendin Melissa meegenomen en dat vonden mijn man en ik achteraf gezien niet echt een succes. Ze hebben al een half jaar verkering en mijn gevoel zegt dat het meisje precies weet hoe ze haar zin moet krijgen en dat het haar negen van de tien keer ook lukt.

 

Al vanaf het eerste moment dat ik haar zag viel het me op hoe ze Niels om haar pink heeft gewonden en die arme jongen heeft het in al zijn verliefdheid niet eens in de gaten.

 

Melissa mankeert ook van alles. Ze heeft vaak migraine, of valt zomaar flauw. En ze heeft een glutenallergie, zegt ze. Dat is niet door een arts vastgesteld, maar dat weet ze zeker omdat ze zo vaak pijn in haar buik heeft als ze brood of pasta eet. Iedere keer als ze bij ons blijft eten houd ik daar rekening mee. Ook toen ze de afgelopen vakantie een week met ons meeging hebben we ons allemaal aan haar dieet aangepast en kookte ik op de camping iets waarvan ik hoopte dat ze er geen last van zou hebben.

 

Ik vond dat best ingewikkeld, want normaal gesproken maak ik vaak pasta of iets met rijst klaar. Maar vanwege de allergie van Melissa moest ik andere gerechten verzinnen. En omdat ik niet ect een keukenprinses ben vond ik dat best lastig. Maar wat ik nog veel lastiger vond was dat Melissa het blijkbaar heel normaal vond dat wij ons aan haar aanpasten. Ze bood zelfs niet een keer aan om zelf de boodschappen te doen en zelf te koken.

 

Toen ik er na een paar dagen iets van wilde zeggen, zei mijn man dat ik wijselijk mijn mond moest houden. Toch probeerde ik om via Niels duidelijk te maken dat ik het wel heel vervelend vond hoe zijn vriendin zich als een diva gedroeg. Maar ik had net zo goed niets kunnen zeggen want hij deed net of hij me niet begreep. Ik was dus blij toen we gisteren weer alleen met ons eigen gezin thuis waren. Melissa zou weer bij haar eigen ouders slapen.  

 

Nadat ik bij de supermarkt boodschappen heb gedaan, moet ik nog even langs het pakketpunt om een pakketje op te halen. Opeens zie ik haar zitten. Achter de ruit van de McDonald’s zit Melissa met een hamburger in haar hand te lachen tegenover een vriendin. Om zeker te weten dat het Melissa is loop ik er nog een keer langs. Ja hoor, dezelfde blonde haren. Ik herken zelfs haar grote oorbellen. En in haar hand dat kleffe witte broodje met een hamburger. Maar dat is toch juist waar zij zo allergisch voor is? Waardoor ze zich zo ellendig voelt? Waardoor ik me de hele week een slag in de rondte stond te koken om ervoor te zorgen dat zij gezond zou eten en niet ziek zou worden?

 

Het maakt me ongelofelijk pissig, maar ik ben nog kwader op mijn zoon dat hij niet ziet wat een manipulatieve tante hij aan de haak heeft geslagen. Natuurlijk ziet ze er hartstikke lief uit en hij zal wel heel erg verliefd op haar zijn. Maar mijn gevoel zegt iets heel anders, ze is gewoon uit op aandacht en zal die krijgen ook.

 

Voortaan zal ik haar dus maar de hemel in prijzen en hopen dat Niels er op een gegeven moment zelf achter komt wat een kreng zijn vriendin eigenlijk is. Ertegenin gaan heeft geen zin, dat weet ik ook wel. Maar ik kan niet wachten tot het over en uit is tussen die twee en hij een normaal meisje zonder gedoe tegen het lijf loopt.’

 

‘Misschien heb je dit artikel al eerder gelezen op Franska.nl. Omdat we blijven groeien willen we deze mooie verhalen ook graag delen met onze nieuwe lezeressen. Wil jij ook iets delen met onze lezeressen, mail je verhaal dan naar info@franska.nl.’