Ik vind mijn schoondochter een slechte moeder
Myrthe heeft twee kleinzoons, twee drukke jongetjes van 5 en 7. Veel zin om op te passen heeft ze niet en dat komt allemaal door haar schoondochter.
‘Mijn zoon en schoondochter hebben twee jongetjes, Thomas en Jasper. Het zijn mijn enige kleinkinderen. Nu zou je denken dat ik dol op die mannetjes ben, maar helaas is dat niet zo. Als het even kan probeer ik ze zelfs te ontwijken.
Dat heeft allemaal met hun opvoeding te maken. Hoewel ik mijn zoon af en toe nog wel zijn best zie doen om de jongetjes te corrigeren stelt mijn schoondochter helemaal geen grenzen. Ze hoeven maar een kick te geven en ze krijgen hun zin, en anders gaan ze klieren.
Laatst nog, toen ik bij ze was. Ik probeerde met mijn zoon te praten over iets dat voor mijn belastingen geregeld moest worden en de jongste zat er steeds tussendoor te praten. Thomas wilde graag een potje voetballen met z’n vader en liep net zo lang te dreinen tot hij zijn zin zou krijgen. Ik had hem al boos aangekeken maar daar trok hij zich niks van aan.
Ik hoorde mijn zoon een paar keer vragen of hij wilde stoppen met klieren en even iets voor zichzelf kon gaan doen. Maar toen begon mijn schoondochter zich ermee te bemoeien. Op hoge stem kirde ze kinderlijk: ‘Ah toe, lieve Tommie, pappie is nog heel eventjes met oma bezig. Nog twee minuutjes en dan gaat hij met je ballen.’
Nou toen waren de rapen natuurlijk helemaal gaar. Ik zat nog met een aantal vragen maar de aandacht moest natuurlijk naar dat verwende jongetje. Jengelend hing hij aan het been van zijn vader. En toen die niet reageerde zette Thomas het op een krijsen.
Voordat ik het in de gaten had kwam mijn schoondochter al met de bal aanlopen. Met zijige stem zei ze: ‘Kijk eens lieve Tommie, papa gaat nu met je mee hoor.’ Ik zat stomverbaasd naar dit bizarre schouwspel te kijken, maar ik hield mijn mond. Het valt me al jaren op dat mijn schoondochter de jongetjes altijd hun zin geeft, totaal geen regels stelt en hun driftbuien goedpraat.
Zelfs als Thomas en Jasper met hun ouders bij mij thuis zijn gelden er blijkbaar geen regels. Ze weten dondersgoed dat ze niet met hun chips en limonade op mijn bank mogen, maar hun moeder grijpt echt niet in als ze met hun vette vingertjes en kruimels languit op de bank gaan liggen. Mijn zoon trekt ze er wel vanaf, maar dan maken ze weer zo’n stampij dat mijn schoondochter ze weer stilletjes op de bank laat kruipen. Ik zie die jochies dan heel triomfantelijk naar mij kijken.
Hoewel ik me behoorlijk erger aan de slappe houding van mijn schoondochter voel ik er niets voor om er ruzie met mijn zoon om te krijgen. Ik zie hem al niet zo vaak en heb daarom nooit de kans om mijn ergernis met hem te bespreken. Maar om nou te zeggen dat ik graag een oma wil zijn voor mijn kleinzoons…
Zo af en toe een middagje op de jongetjes passen trek ik nog wel. Dan zeg ik tegen mijn schoondochter dat ik wel naar hun huis kom. Zogenaamd omdat dat veel makkelijker is, maar eigenlijk wil ik Jasper en Thomas gewoon niet in mijn huis hebben.
Meestal ga ik dan ergens met ze naartoe, de ballenbak van Ikea of naar een of andere speeltuin. Dan hoef ik ze niet te corrigeren en zijn ze bij thuiskomst te moe om nog te klieren. Maar als ze vragen of ik een weekend op wil passen probeer ik me er altijd onderuit te kletsen. Alleen weet ik niet hoe lang ik dat nog vol kan houden want het begint zo langzamerhand wel op te vallen dat ik eigenlijk nooit tijd heb…’
Door: Myrthe
