‘Ik vind het belachelijk dat mijn dochter haar jonge kinderen vier dagen in de week naar de bso stuurt’
‘Mijn dochter is een heerlijke volwassen vrouw en moeder van drie jonge kinderen.’
‘Haar meiden gaan allemaal naar de basisschool; de jongste zit in groep één. Maar wat ik nou echt niet begrijp, als trotse oma, is dat ze haar kinderen vier dagen per week naar de bso stuurt.
De buitenschoolse opvang, zoals dat dan heet. Ik vind dat ronduit zielig. Daarom wil je toch geen moeder worden, om vervolgens nooit thuis te zijn? Kijk, ik begrijp best dat de tijden zijn veranderd en dat vrouwen meer werken. Ik steun haar ook in haar carrière. Ze werkt in de marketing voor een online supermarkt, heel knap hoor. Ik ben hartstikke trots dat ze haar eigen geld verdient, maar goed, voor het echte geld hoeft ze het niet te doen. Ze heeft een fijne en lieve man die gewoon een lekker riant salaris verdient in het vastgoed. En dan begrijp ik dat je wat voor jezelf wilt doen hoor, maar ja, jeetje… Je kinderen zijn maar zo kort zo klein. En dan je jonge kinderen vier dagen per week laten ophalen op het schoolplein door een vreemde? Met een busje mee naar de opvang? Dat kan toch niet? Die kinderen zijn doodmoe na een dag school.
Helaas wonen wij net te ver weg om ze even uit school te kunnen halen als opa en oma. Wij willen ook liever niet vastzitten aan een vaste oppasdag en mijn dochter wil heel graag die vier dagen blijven werken. Dus ze hebben geen andere optie, als ze allebei zoveel willen werken. Alleen op vrijdagmiddag haalt ze ze zelf uit school, alle andere dagen gaan ze na school nog door naar de naschoolse opvang. Ik heb het weleens aangekaart bij mijn dochter. Ze vond dat ik me aanstelde. ‘Mama, dit zijn andere tijden,’ zei ze kortaf. ‘Het is nu echt heel normaal hoor, dat vrouwen zoveel werken en dat kinderen gewoon naar de bso gaan. Ze hebben het daar bovendien heel erg leuk en ze doen daar allemaal coole spelletjes met meisjes en jongens van hun leeftijd. Thuis is het maar saai, hoor.’ Haar man moet er al helemaal niets van weten: die vindt het heel gewoon dat ze beiden de kost verdienen en kinderen niet opvangen doordeweeks.
Ik snap haar keuze, absoluut. Maar toch kan mijn oma-hart het niet goed aanzien. Meer omdat ik weet hoe snel die kleintjes groot worden. Nu willen ze na school nog zo graag bij mama zijn en dan besluit je om zoveel te werken? Ik ben zo bang dat mijn dochter hier spijt van gaat krijgen als haar kinderen de deur uit gaan. Dan komt er nog zat tijd voor die o zo belangrijke carrière. Plus: je betaalt je ook scheel aan die opvang. Dus wat zij verdient met haar baan gaat ongeveer direct naar die opvang. En bovenal, deze jaren als moeder krijgt ze nooit meer terug. Ik denk niet dat ze zich dat realiseert. Wat kan ik doen? Ik heb het al eens gezegd, maar ze luistert niet en vindt dat ik zeur en zanik om niets. Moet ik het dan maar accepteren dat ze ‘maar’ twee dagen en één middag in de week ‘moedert’? Waarom heeft ze dan een groot gezin, vraag ik me soms af. Maar ja, dat zeg ik maar niet hardop.’
Door: Redactie Franska.nl
