‘ik vertrouw mijn beste vriendin niet met mijn man’
Zo af en toe vertellen lezeressen ons hun dilemma. Een dilemma waar ze zelf niet uitkomen en graag anoniem een mening over zouden willen krijgen, zodat zij een beslissing kunnen nemen.
Marleen (49) en haar man Robin (52) zijn nu zeventien jaar samen en hebben een dochter van vijftien. Hoewel alles erop wijst dat Robin een betrouwbare man is die niet vreemdgaat, blijft Marleen twijfels houden.
‘Mijn ex vóór Robin ging veelvoudig vreemd. Bijna tien jaar had ik een relatie met hem, en ik kan eerlijk zeggen dat ik het nooit door heb gehad. Zelfs toen het uitging, was dat niet vanwege zijn vreemdgaan — ik kwam pas later achter zijn affaires. Het ging uit omdat het niet meer werkte, dacht ik tenminste… Wist ik veel dat zijn buitenvrouwen allang niet meer op één hand waren te tellen?
Een paar maanden nadat die relatie uit was, bleek dat ik de enige was die niet wist van zijn vreemdgaan. En nog erger: mijn omgeving dacht dat ik het ook wel wist. Ze gingen uit van een soort gedoogbeleid. Alsof ik daar ooit akkoord mee zou gaan! Mijn zelfvertrouwen heeft toen zo’n deuk opgelopen. Door de ontrouw, maar ook omdat mijn omgeving niks tegen mij heeft gezegd.
Ik heb alle banden met die mensen verbroken, ben naar een psycholoog gegaan en heb gewerkt aan mijn zelfvertrouwen. En toen ontmoette ik Robin. Ik heb vanaf het begin heel eerlijk tegen hem gezegd hoe de vork in de steel zat en ik probeerde nooit onredelijk jaloers te worden. Dat lukte aardig. Tot een jaar of twee geleden.
Mijn beste vriendin Sanne, die ik al vanaf de middelbare school ken, komt geregeld bij ons over de vloer. Dat vond ik ook altijd erg gezellig. Met de nadruk op vond. Sannes relatie is een jaar geleden uitgegaan en sindsdien is ze vaker bij ons te vinden. Begrijpelijk natuurlijk. Maar sinds die relatie uit is maak ik het steeds vaker mee dat ze ook langskomt als ik er niet ben en dan tref ik haar met Robin aan.
Het zorgt voor wantrouwen bij mij. Waarom komt zij ook langs als ik er niet ben? Het idee van verraad, want ook zij wist van de ontrouw van mijn vorige partner en heeft nooit iets gezegd, komt dan weer zó erg naar boven, en ik reageer het af op Robin. Sanne zelf is zich van geen kwaad bewust, maar ondertussen zit ze nu drie à vier keer per week bij ons op de bank. En ik weet niet of ik het me inbeeld, maar ik heb het idee dat ze juist de momenten dat ik er niet ben expres uitzoekt.
Aan de ene kant wil ik Sanne graag vertrouwen, en ik vraag me soms af of ik me geen dingen inbeeld. Ik wil Robin ook zo graag vertrouwen, maar steeds vaker denk ik dat ik geen enkele man meer durf te vertrouwen. Sanne ziet er goed uit, ze zijn vaak genoeg alleen en omdat ik me hier zo druk over maak is onze relatie ook niet bepaald gezelliger geworden.
Ik heb mijn angsten uitgesproken tegen Sanne, die erg boos reageerde — wat voor mij een bevestiging was dat ik in de goede hoek zat. Nu wil ze mij niet meer spreken maar zit ze alsnog meerdere keren per week bij ons op de bank, met Robin! Ben ik gek aan het worden en zie ik spoken, of is hier meer aan de hand? Ik weet inmiddels niet meer wat ik met de situatie aan moet.
Marleen en Robin’s namen zijn vanwege privacy gefingeerd.
Hun echte naam is bekend bij de redactie.
Heb jij ook en dilemma en wil je dat (anoniem) met ons delen?
Stuur dan een mail naar info@franska.nl.
