Franska.nl

Op gevaar af dat ik weer eens standrechtelijk op m’n sodemieter krijg op Facebook, toch even iets over dieren. Als je tegenwoordig het woord hond of kat noemt, riskeer je dat je om wat voor reden dan ook voor beul, van lotje getikt, keiharde sadist of tenminste voor onverstandig wordt uitgemaakt. Ik ga dan voorlopig ook niet naar Facebook om te kijken wat er gezegd wordt. Denk ik. Hoewel… ik ben natuurlijk veel te nieuwsgierig hoe ik hier nu weer vanaf kom.

Maar ik heb dus een doos weggegooid. Met het oud papier meegegeven. Heel erg stom. Ik had het kunnen weten. Kan me nog wel voor m’n kop slaan. Er staat altijd wel ergens een doos in huis en die durf ik dan niet weg te halen, omdat ik geen ruzie met de eventuele eigenaars wil hebben. 

Kan zijn dat het een pakje is dat voor de buren bezorgd is, of dat er iets nog ingepakt en teruggestuurd moet worden, wegens niet oké bevonden of zo. 

Maar ja, in m’n opruimwoede, want ik had haast – ik hoorde de oud-papier-wagen al aan komen rijden – was het dus te laat. Missi en Sippi waren tamelijk beledigd. Dit was namelijk sinds kort hun lievelingsdoos.

Hoe maak ik dit nu weer goed? Van ellende liggen ze nu op de deurmat. Of op onze stoelen. Tobben geblazen dus. En dan kijken ze je ook nog zo zielig aan. Zijn katten sowieso heel goed in. Maar helaas, niks meer aan te doen. Sorry jongens.

Lieve beste dierenliefhebbers, willen jullie me alsjeblieft een beetje sparen? Ik heb het echt niet expres gedaan.