Franska.nl

‘Ik hoop zo dat het niet meer goedkomt tussen mijn dochter en haar vriend’

Als de relatie van haar dochter uit is kan Natasja haar blijdschap nauwelijks verbergen. Maar dan zoekt haar ex-schoonzoon toch weer contact.

 

 

‘Onze dochter Anouk belde gisteren of ze alsjeblieft naar huis mocht komen. Haar relatie met haar vriend Tom was op de klippen gelopen en ze zat al in de auto op weg naar ons. Geschrokken luisterde ik naar haar stem die behoorlijk gespannen klonk. Het was al heel laat en het regende, en ik maakte me zorgen om het eind dat ze nog moest rijden. Daarom zei ik alleen maar dat ze maar voorzichtig moest doen. Over de rest zouden we het wel hebben als ze hier bij ons was.

 

Het was afschuwelijk om haar zo verdrietig te zien en toen ik haar vastpakte begon ze onbedaarlijk te huilen. Met horten en stoten vertelde ze wat er die avond gebeurd was. Dat Tom zo raar deed toen ze terugkwam van haar werk. Toen ze er iets van zei kregen ze heel erge ruzie, voor de zoveelste keer. En toen zei hij dat hij niet meer met haar verder wilde. Niet nu in elk geval, misschien wel als ze een tijdje uit elkaar waren. Hij wilde nadenken hoe het nu verder moest.

 

Ik voelde een enorme woede in me opborrelen. Had hij dat niet eerder kunnen bedenken? Ze hadden net samen een appartement gekocht en ingericht. Al hun spaargeld was erin gaan zitten en nu heeft meneer opeens zijn twijfels of hij wel met mijn dochter een relatie wil? Ik zei maar niets en liet Anouk praten en ik hoorde haar zeggen hoe hij steeds meer kritiek op haar had en ze in zijn ogen blijkbaar niets goed kon doen. Terwijl ze een paar maanden geleden besloten om samen een huis te kopen. ‘Dat betekent toch dat je met elkaar verder wil, mam?’

 

Eerlijk gezegd kon ik wel janken toen ze vertelde dat hun bod op een kleine etage was geaccepteerd, nu werd het wel erg serieus tussen die twee. Want ik zie al jaren met lede ogen aan hoe Anouk aan het veranderen is. Van een zelfbewuste jonge vrouw is ze nog maar een schim van zichzelf geworden. Altijd wil ze eerst kijken wat Tom ergens van vindt of moet ze eerst met hem overleggen. En als we al eens iets met elkaar doen zit hij erbij met een gezicht als een oorwurm en zie ik Anouk zenuwachtig aan haar haar friemelen. Niet echt ontspannen dus.

 

Tijdens de spaarzame momenten dat we samen eens gaan lunchen probeerde ik er wel over te praten, maar dan ontweek ze mijn vragen. Overdreven vrolijk vertelde ze dan over iets leuks dat ze samen met Tom had gedaan, maar ik weet inmiddels wel beter. Mijn man vroeg haar laatst op de man af wat er toch gebeurd was met zijn sprankelende dochter, maar toen deed ze net of ze niet begreep wat haar vader bedoelde.

 

Het was al diep in de nacht toen we eindelijk naar bed gingen maar ik lag nog lang wakker want mijn emoties schoten alle kanten op. Aan de ene kant is het heel naar om Anouk zo verdrietig te zien, aan de andere kant kan wat mij betreft de vlag uit als deze relatie echt over is, want mijn hemel wat heb ik een hekel aan die jongen.

 

Vanaf het begin vind ik Tom totaal niet bij mijn dochter passen, maar heb ik al die jaren mijn mond weten te houden en de rode loper voor hem uitgelegd. Want ik snapte heus wel dat ik flink ruzie met Anouk zou krijgen als ze wist hoe ik werkelijk over hem dacht. Maar keer op keer was ze teleurgesteld als hij weer iets deed of juist niet. Toen ze laatst drie jaar bij elkaar waren wilde ze graag een romantisch avondje met hem gaan eten, maar hij wilde liever voetbal kijken met zijn vrienden. Toen ik dat hoorde moest ik werkelijk mijn tong afbijten om er maar niets over te zeggen want Anouk zou hem toch weer de hand boven het hoofd houden.

 

Terwijl ik koffiezet komt Anouk in haar pyjama de keuken in lopen met in haar hand haar telefoon. Dan kijkt ze me met betraande ogen aan en zegt ze dat Tom haar net geappt heeft om toch nog een keer te praten. Om te zien of er toch een toekomst voor hen samen is. Als ik vraag of ze dat nu wel moet doen zegt ze dat ze zo graag wil weten wat ze nou toch moet veranderen zodat hij wel bij haar wil blijven, want ze houdt zo van hem. Als ze dat zegt voel ik de rillingen over mijn rug lopen en wil ik haar wel door elkaar schudden. Zij hoeft niets aan zichzelf te veranderen. Ze is perfect zoals ze is. Als er een moet veranderen dat is het die lapzwans van een Tom, maar ik houd mijn mond.

 

Ik durf het niet hardop te zeggen maar ik hoop zo dat het niet meer goedkomt tussen die twee. Wat mij betreft verhuizen we Anouk vanavond nog hiernaartoe. Ik maak met alle liefde een kamer in orde en ze kan zo lang blijven als ze wil. Zolang ze maar van die man af komt.’