‘Ik heb mijn man betrapt in mijn favoriete lingerie’
Wendy is al jaren gelukkig met Gijs, maar als ze onverwacht thuiskomt en hem in hun slaapkamer aantreft staat haar wereld op zijn kop.
‘Als ik voor mijn kledingkast sta heb ik geen idee wat ik aan moet trekken. Dat heeft niet te maken met de kleren die ik heb, maar alles met mijn man. Van de week kwam ik onverwacht vroeger thuis uit mijn werk. Ik voelde me niet lekker en werd door mijn collega’s naar huis gestuurd. Toen ik thuiskwam dacht ik dat ik alleen was, want mijn man komt normaalgesproken later thuis dan ik en ik wist dat onze dochter die avond bij een vriendin zou blijven eten. Ik schrok daarom toen ik boven gestommel hoorde. Mijn hart klopte in mijn keel toen ik naar boven liep, bang om een inbreker aan te treffen. Maar toen ik de deur van de slaapkamer opendeed schrok ik nog veel erger.
Daar stond Gijs, mijn man, voor de spiegel in mijn nieuwe lingeriesetje dat ik van hem gekregen had voor mijn verjaardag. Het donkerrode kant stak af tegen zijn witte huid. Ik zag zijn ogen er gebiologeerd naar kijken. Toen hij mijn gezicht in de spiegel zag draaide hij zich verwilderd om en pakte snel een van de jurken die op het bed lagen om zijn lichaam te bedekken. Ik wist niet of ik hysterisch moest gaan lachen of moest gaan gillen en sloeg mijn handen voor mijn ogen om het beeld dat ik op mijn netvlies had te laten verdwijnen.
Hoe ik uiteindelijk naar beneden ben gerend weet ik niet meer maar binnen de kortste keren zat Gijs in zijn eigen joggingpak naast me op de bank. Verdwaasd keek ik hem aan en ik kon alleen maar fluisterend aan hem vragen of ik hem echt in mijn bh en string in onze slaapkamer had zien staan. Toen Gijs mijn hand pakte trok ik hem terug en ik kon hem alleen maar aanstaren, wachtend op antwoord.
Huilend vertelde hij dat hij uit alle macht geprobeerd heeft om zijn drang te onderdrukken. Dat hij daarom zo vaak ging hardlopen, om de onrust maar kwijt te raken. Om na te denken. Dat hij dit maar heel af en toe in ons eigen huis deed, dat moest ik geloven. Want iedere keer als hij zich stiekem omkleedde werd hij verscheurd door een gevoel van geluk over zijn spiegelbeeld in vrouwenkleding en het verdriet dat hij ons, zijn gezin, ermee aan zou doen als we zijn geheim zouden ontmaskeren. Alleen als hij voor zijn werk een paar dagen in het buitenland was, durfde hij zichzelf te zijn. Dan kocht hij een bh en een paar schoenen met hakken die hij daar op een hotelkamer droeg en op de terugreis ergens in een vuilnisbak achterliet.
Terwijl ik naar hem luisterde dacht ik aan al die keren dat ik onze dochter op haar kop gaf omdat ze weer eens aan mijn make-up had gezeten. Of omdat ik dacht dat ze stiekem mijn kleding leende. Iedere keer als zei ze dat ze dat echt niet had gedaan werd ik boos op haar omdat ik dacht dat ze tegen me loog. Maar de enige die niet eerlijk tegen me was is Gijs. Mijn gevoel schoot alle kanten op. Ongeloof maakte plaats voor woede en verdriet. Woede omdat hij dit zo lang voor mij verborgen heeft gehouden, want had hij deze drang om zich te verkleden al toen we nog verkering hadden? Waarom is hij dan toch met me getrouwd? Ik dacht dat we een heel goede relatie hadden en altijd alles eerlijk en open met elkaar konden bespreken. Sinds ik hem in mijn ondergoed heb gezien is mijn vertrouwen in hem in een klap weg en dat maakt me heel verdrietig. Want wie is mijn man nu eigenlijk? Maar ik voel ook hoe eenzaam Gijs al jaren geweest moet zijn. Gevangen in zijn gevoel en dat hij dat met niemand kon delen omdat hij dat niet durfde uit angst voor de reacties.
Voor Gijs is de geest nu uit de fles, want dat ik erachter zou komen was zijn grootste angst. Nu dat uiteindelijk toch gebeurd is wil hij zich niet langer verstoppen en ook als vrouw gekleed naar buiten. Maar dat gaat me allemaal veel te snel. Want hoe moet ik dit aan onze dochter uitleggen, aan onze familie en onze vrienden? Wat betekent dit voor mijn relatie met hem en hoe moeten wij samen verder? Is hij mijn man nog wel of ben ik eigenlijk al zo lang samen met iemand die in het verkeerde lichaam is geboren? Mijn hoofd doet pijn van de vragen. Ik ben zo bang voor wat er komen gaat en ik heb geen idee hoe ik daar mee om moet gaan. Maar dat ons leven voorgoed gaat veranderen is mij echt wel duidelijk.’
