Ik heb een Uitzending Gemist-tip voor je op deze zondag!
Was je net gewend aan tuin, balkon en zon, gaat het weer omslaan.
Een Uitzending Gemist-tip van anderhalf uur precies. Een documentaire met een hoofdletter die gaat over de Brusselse onderzoeksrechter Anne Gruwez. Anne verzamelt bewijs op plaatsen delict, heropent onopgeloste zaken, voert ongecensureerde en verbijsterende gesprekken met verdachten.
En Anne is behalve slim en artistiek, ook voor de duvel niet bang en zo recht voor zijn raap dat zelfs een Nederlander ervan zou schrikken. Eenmaal in de ban van Anne kijk je sowieso niet meer naar buiten.
Om in de stemming te komen: een verdachte met zijn advocate schuift wat ongemakkelijk op zijn stoel tegenover Anne. ‘U heeft kinderen met vier verschillende vrouwen,’ zegt Anne. ‘Maar waarom die vrouw? Waarom moet u nou van alle vrouwen net haar slaan?’ De man ontkent in alle toonaarden. ‘Ik wou haar niet slaan. Heb haar niet aangeraakt. Dat zou ik een vrouw nooit aandoen.’ Anne kijkt hem aan. ‘Ik geloof u. Maar maak geen misbruik van mijn vertrouwen.’ Dat je maar snapt dat er met Anne niet te sollen valt. ‘Probeer u te beheersen meneer.’ En meneer is, tot zijn grote verbijstering, vrij om te gaan. Hij steekt zijn hand uit om haar te bedanken voor zijn vrijheid. ‘Ik geef geen hand aan criminelen,’ zegt ze. En daarmee is de zaak voor haar afgedaan. Meneer Muklija is een oude bekende van haar. Tevreden klanten komen nu eenmaal terug. ‘Hij had zijn vrouw wat gekweld, bedreigd en lastiggevallen,’ zegt ze over hem. ‘Niets abnormaals voor een Albanees.’
Even later zie je haar in haar stokoude knalblauwe 2CV door Brussel sjezen, de maat van de Radetzkymars mee slaand op het stuur. Ze is onderweg naar huis waar haar witte rat op haar wacht. Het beest woelt door haar haar, zit op schouder en kruipt onder haar trui.
In een volgend shot rekent ze een crimineel keihard voor wat het kost als hij tien jaar moet zitten, daarna vrijkomt en dan in de bijstand gaat. ‘Een fortuin!’ Maar mocht hij overlijden in de bak, geen enkel probleem natuurlijk. Want een autopsie – ‘weet u wat een autopsie is?’ – kost 1000 euro en 1000 euro is niet veel. ‘Dus is het veel goedkoper als u meteen sterft, maar dat is mijn doel niet. Het probleem met u is dat ik bang voor u ben en u niet vertrouw. Dus als ik u vrijlaat en u morgen weer een oude vrouw aanvalt, kom ik met mijn kop in de krant – ‘Die trut heeft een gevaarlijke gek laten gaan!’
‘De toorn van Allah is niks vergeleken met die van mij als u weer in de fout gaat. Dat zweer ik u.’ Want als Anne woest wordt is de man nog niet dood. Dan is het nog gewoon het hier en nu en niet het hiernamaals. De man kijkt haar aan, zegt niks. Weet niks te zeggen. Zijn advocaat kijkt haar aan en dan zijn cliënt. Hij zegt ook niks. Weet ook niks te zeggen.
En dan is er nog die zaak die al tijden op haar maag ligt. De zaak van die tippelaarster die dood werd aangetroffen. ‘Hoe weet je of een tippelaarster verkracht wordt?’ vraagt Anne zich hardop af. Kijk zelf maar, want de zaak wordt heropend. En daarna wordt het nog veel pittiger.
Fijne zondag!
2Doc, So Help Me God, Woensdag 6 mei 22:55, VPRO, 1uur 30 min.
Door: Brigitte Bormans
Brigitte werkte jarenlang als culinair journalist en schreef twee kookboeken. In 2004 werd ze directeur/eigenaar van Erfgoed Logies. Maar zonder schrijven kan ze niet. Gelukkig zag Franska wel iets in haar columns, kwam van het een het ander en mag er nu ook over andere zaken worden geschreven.
