‘Ik erger me kapot aan m’n schoonvader’
Al jaren heeft Marijn een moeilijke relatie met haar schoonvader. Maar sinds zijn hartaanval is het helemaal ingewikkeld.
‘Een paar weken geleden werden we ’s nachts uit bed gebeld door mijn zwager. Of we meteen naar het ziekenhuis wilden komen want mijn schoonvader was opgenomen. Hij voelde zich slecht, had last van pijn op zijn borst en kortademigheid. Het verbaasde me niks want hij is een zware roker. Toen we in het ziekenhuis kwamen lag hij met een zuurstofmasker op zijn gezicht in bed. Om hem heen hielden allerlei apparaten zijn conditie in de gaten.
Gek genoeg voelde ik totaal geen medelijden met hem. Al jaren vind ik dat hij erg ongezond leeft want hij eet slecht, omdat hij zogenaamd geen verse groenten en fruit lust, hij drinkt best veel en rookt dus ook. Maar als je hem wijst om zijn ongezonde gewoonten dan wuift hij dat geïrriteerd weg. Hij is toch al eenenzeventig geworden, zegt hij dan, en hij rookt al sinds zijn veertiende. Dus waarom zou hij nu nog stoppen? Omdat mijn schoonmoeder al jaren geleden is overleden is er bij hem thuis niemand die hem een beetje in de gaten houdt. Bovendien is er niemand die zijn gedrag corrigeert, met als gevolg dat hij denkt dat hij alles kan zeggen wat hij wil. En mij vindt hij maar vervelend omdat ik hem zijn pleziertjes af wil pakken. Mijn vriend en ik hebben al zo vaak geprobeerd om hem op andere gedachten te brengen, maar blijkbaar dacht hij altijd dat hem niks kon overkomen. Tot hij dus die nacht met hartklachten in het ziekenhuis werd opgenomen.
De cardioloog adviseerde mijn schoonvader met klem om te stoppen met roken en beter voor zichzelf te gaan zorgen. Zijn conditie was bar slecht en zijn lichaam had hem nu wel een krachtig signaal gegeven dat hij gezonder moest gaan leven. Maar in plaats van te luisteren naar de specialist lijkt hij wel een verwende kleuter die zijn snoepje niet krijgt. Na een gesprek met een diëtist kreeg hij een lijstje mee met voedingsmiddelen die hij maar beter niet meer moest eten. Maar hij klaagt alleen nog maar dat hij niks lust en dat hij zijn jenevertje zo mist. En hij moet sindsdien ook met alles in huis geholpen worden, want hij is zo moe. Dus zijn mijn vriend en ik de klos, want bij elk wissewasje belt hij ons en kunnen wij weer komen opdraven.
Hij zegt dat hij niet meer rookt, maar iedere keer als we hem zien hangt er een walm van sigarettenrook om hem heen. In zijn huis zie ik geen asbak met peuken meer staan, maar toen ik laatst onaangekondigd wat verse soep kwam brengen betrapte ik hem terwijl hij met een brandende sigaret tussen zijn vingers in de achtertuin stond. Ik zei niks en keek alleen maar hoe hij snel de peuk tussen de planten gooide en de rook uitblies. IJzig kalm zette ik de soep op het aanrecht in de keuken en ging zonder nog maar iets te zeggen naar de badkamer om de was uit de wasmachine te halen. Toen ik weer beneden kwam deed hij alsof er niets aan de hand was en keek hij me aan alsof hij zeggen wilde: daag me niet uit, ik doe toch precies wat ik wil.
Ik ben er inmiddels echt helemaal klaar mee, maar mijn vriend wil de kool en de geit sparen. Hij zegt dat hij tussen zijn vader en mij staat en dat hij het daarom nooit goed kan doen. Dat irriteert me mateloos, want ook mijn vriend weet dat het roken moet stoppen en dat zijn vader gezonder moet gaan leven. Als de houding van mijn schoonvader niet verandert kan hij wat mij betreft de boom in. Alleen heb ik dan een ander probleem, want op een relatiecrisis met mijn vriend zit ik al helemaal niet te wachten.’
Moet jou ook iets van het hart en wil je dat (anoniem) met ons delen? Stuur dan een mail naar info@franska.nl onder vermelding van ‘Dit moet ik even kwijt’.
