Ik doe vandaag even niet mee

Tsjonge, ik had gisteren geen Blue Monday nodig om er even helemaal doorheen te zitten.

 

 

Het gebeurt me niet vaak dat ik er helemaal flink de balen van heb. Mijn oma noemde dat altijd een ‘dag met een gaatje’. Zo eentje waarbij niks lukt, het buiten prutweer is en het lijkt alsof het overal foute boel is.

 

Want al maanden gaat het over niets anders dan de coronacijfers en bijbehorende maatregelen, zijn de gasprijs en de inflatie torenhoog en hebben we nu blijkbaar ook in Hilversum nog eens te maken met één van de grootste mediaschandalen in jaren van het type Harvey Weinstein en #MeToo. Want het is toch verschrikkelijk wat deze vrouwen is overkomen en hoe moedig dat ze nu eindelijk hardop durven te zeggen wat hen is overkomen? Bij ieder nieuw bericht over The Voice draaide mijn maag zeer weer een keertje om.  

 

Maar waar is het niets-aan-de-hand-nieuws gebleven zoals dat over de eikenprocessierups of dat de files op de snelweg zo lang zijn? Gewoon iets onbelangrijks waar ik me wel lekker aan kan ergeren, maar wat niet zo enorm zwaar is. Want het lijkt wel alsof het nergens op de wereld meer leuk is. Dat er niets meer gebeurt waar ik misschien wel om kan lachen, al is het maar een beetje. Dus toen ik gisteren eigenlijk thuis mijn belastingaangifte moest doen en een berg was weg moest strijken, deed ik mijn jas aan en trok ik gewoon de deur achter me dicht. De groeten, dacht ik: ‘Ik doe vandaag even niet mee.’

 

Ik vond het hoog tijd om de dag volledig te verlummelen. Lekker spijbelen terwijl er een enorme to-do lijst op je wacht. Ik heb m’n dochter uit haar kamer in Amsterdam gevist en we zijn heerlijk door de stad gaan slenteren. Een beetje koekeloeren zo links en rechts, shoppen voor dingen die we helemaal niet nodig hebben en als kers op de taart zijn we met onze snoet in de zon op een bankje gaan zitten met koffie-to-go en een flinke chocolade brownie. Keep calm and fuck the calories! 

 

Zo hé, daar knapt een mens van op; een betere Blue Monday bestaat er niet. 

 

 

 

Door: Irene Smit

Irene is redacteur bij Franska.nl. Met haar man, twee pubers en een teckel woont ze in Haarlem. Ze zou graag willen zingen als Ella Fitzgerald en koken als Nigella Lawson. Tot het zover is, blijft ze lekker schrijven over allerlei zaken die haar verbazen.

Afbeelding van Irene Smit