‘Ik ben toch al getrouwd’
Dus waarom nog een make-upje en leuk haar? Of waarom iets doen aan die bierbuik?
Ik heb toch zo’n kolere hekel aan die uitdrukking; ‘Ik ben toch al getrouwd.’ Want die wordt er dikwijls ingegooid door vrouwen én mannen wanneer ze onder de pannen zijn. Da’s toch niet leuk? Voor de wederhelft. Als die mooie kop met krullen -waar hij voor viel- weldra, na het ja-woord, wordt ingeruild voor een kort pittig kapsel. Of de gespierde body -waar zij trillende knieën van kreeg- langzaamaan veranderd in een sponzige drank- en vreetmassa.
Ik ben zoals ik ben
Maar, voordat jullie nu in de pen klimmen met reacties als; ‘Het gaat om de inhoud’ of ‘Hij houdt van mij zoals ik bén’ of ‘Ha!, jij hebt duidelijk geen idee van de hoeveelheid werk die ik daags verzet’ of ‘Goed gereedschap hangt onder een afdak’, of weet ik veel wat nog meer.
Opvreten
Het gaat om het idee. De intentie om er verzorgd uit te blijven zien. Niet alleen voor je partner, tevens voor jezelf. Want, het is toch heerlijk? Wanneer je -ook na een jarenlange relatie- nog graag naar elkaar kijkt. Dat jouw man nog steeds denkt; da’s mijn meisje, ook al ben je de vijftig, zestig of zeventig gepasseerd. En jij, vrouw, weer die fijne kriebel voelt, wanneer hij zich mooi heeft aangekleed. Of bezweet uit de tuin komt, -kan ook sexy zijn-, maar daaronder een verzorgd lichaam zit. Dat je hem nog steeds wel kunt opvreten.
Aandacht blijven schenken
Aan de tand des tijds kunnen we niets doen. De zwaartekracht voorblijven is een lastige. En elke ochtend gestyled het huis verlaten, is voor (bijna) niemand weggelegd. Evenals drie keer per week de sportschool bezoeken. Maar we kunnen wel letten op onze voeding, er een gezond slaap- en leefritme op nahouden en aandacht blijven schenken. Aan jezelf en aan je partner. Daar knap je van op. Veel meer dan van die zak chips, op de bank, zo voor het slapen gaan. Of van dat pak roze koeken of de pul(len) bier of fles wijn.
Laat maar zitten
Want langzaamaan dijen we niet alleen uit, we worden er ook nog eens hondsmoe van. Niet best ook voor tussen de lakens. Wat dan weer frustreert en zo staan we alweer chagrijnig op. En laten we die blusher maar zitten, want hij kijkt toch niet meer naar mij. En vindt hij het ook wel best, want haar libido is ook niet meer wat het was.
Stomme uitdrukking
Het is geen oordeel hoor van mij. Ieder moet doen waar hij of zij zich fijn bij voelt. En als je er met elkaar goed mee kunt leven; prima! Maar toch blijf ik het een ongelooflijk stomme uitdrukking vinden; ‘Ik ben toch al getrouwd’. Laks en ongeïnteresseerd.
Door: Jolanda Groothuis
Jolanda Groothuis is als tekstschrijver in een mannenwereld wel goed gelukt. Of ze de lezers van Franska weet te boeien zal vanzelf blijken. Deze (meestal) nuchtere Twentse woont op het platteland. De sociale controle waardeert ze, tot op zekere hoogte. Maar ze is wars van roddel en achterklap.
