Ik ben een man
En ik ben tussen de vijfendertig en vijfenvijftig jaar. Had je niet gedacht hè?
Nou ja… een man… ik ben in elk geval wel váker een man, en drieëndertig komma negen procent van de Nederlanders denkt zoals ik. Altijd jammer als je zo uit een test komt. Je wilt wel graag bij de ‘winners’ horen toch? Dat bijvoorbeeld vijfenzeventig procent hetzelfde denkt als jij.
Test?
Ja, ik doe vaak een test voordat er weer gestemd moet worden en nu vond ik er eentje op de site van het dagblad Trouw. ‘Wat voor type Europeaan bent u’ heet ie. Gewoon even googelen en je kunt ook aan de gang. Misschien ben jij wel vaker een vrouw, haha. Ik ben in elk geval voor de zoveelste keer weer eens voor man uitgemaakt. Moeten ze toch eens mee ophouden.
En trouwens, zo’n test, daar doe ik niets mee en heb ik niet veel aan, behalve dat ik weer eens over wat onderwerpen na heb gedacht, waar ik niet elke dag bij stilsta. Komt bij dat ik testen altijd leuk vind om te doen. Er kwam geen stemadvies tevoorschijn deze keer. Dat is dan wel weer fijn. Ik wil tenslotte straks wel even onbevooroordeeld door zo’n uitslag lekker zelf uitmaken waar ik op stem.
Weet jij het al?
Waar je op stemt? Weet je wat ik nou bijzonder vind? We leven in een democratie, maar er zijn ontzettend veel mensen die niet willen of durven zeggen wat ze gaan stemmen of gestemd hebben. Misschien omdat ze bang zijn dat ze daar iemand mee kwetsen of dat ze op hun kop krijgen vanwege hun ‘verkeerde’ keuze. Jammer toch? Lijkt af en toe net zo’n taboe als je salaris of je seksleven. En inderdaad, wat dat betreft lijk ik op dat soort mensen. Ik zeg niet wat ik stem, verdien of in bed doe. Een ding is zeker en dat mag je van me weten. Ik ben geen man. Echt niet. Maar dus wel ineens een stukkie jonger. Dat dan weer wel. Dankzij die test.
Door: Franska
