Franska.nl

Iets ‘op de afval’ kopen? Ja/nee?

Onder één voorwaarde wil ik ‘m wel, die broek. Eerst een kilootje of 15 eraf. Of dat lukt? Een mensch mag dagdromen hè? Ik weet hoe leuk het is, als je gewoon naar een winkel kunt en maar aan kunt trekken wat je mooi vindt, want ik ben al tig keer heel veel afgevallen. Bij elkaar misschien wel 80 kilo. Altijd als ik bij een catwalkshow zit, heb ik in gedachten de kleren die voorbijlopen al aan. En gezien het feit dat ik een nogal schizofrene smaak heb, kan ik me zo ongeveer bij alles voorstellen dat ik erin rond zou lopen. Misschien is die snaai-afwijking die ik heb wel een bescherming tegen mezelf. Als ik niet iets te mollig was, kocht ik me waarschijnlijk finaal blut. Groot voordeel is, dat als je dan eindelijk die kilo’s eraf hebt, het kledingstuk waar je zo verliefd op werd, alweer uitverkocht is. Of… of zal ik… heb jij dat ook? Dat er een paar dingen in de kast hangen, die ‘op de afval’ gekocht zijn? Zoals mijn moeder vroeger dingen op de groei kocht. Dat was een stuk verstandiger, moet ik eerlijk toegeven. Maar ja, moeders zijn altijd verstandiger.