Hulde aan deze zelfscankassa, van mij mag-ie overal
Vroeger vond ik het een stom ding omdat het mensen wegbezuinigde, maar inmiddels ben ik een grote fan van de zelfscankassa.
Toen de zelfscankassa een paar jaar geleden bij de supermarkt verscheen, skipte ik ‘m uit principe resoluut omdat-ie de kassamedewerker van haar baan beroofde. Een ordinaire manier om te bezuinigen vond ik het. Maar daar denk ik nu heel anders over.
Want ik ben inmiddels zo gewend om zelf te scannen dat ik ‘m overal wel zou willen zien want het schiet zo lekker op. Even bliepen, betalen en wegwezen. Zeker nu het door het grote personeelstekort steeds vaker voorkomt dat er maar één medewerker in een winkel staat en als je dan een bomvolle dag hebt, is het niet handig als je snel een boodschap wil doen maar je eindeloos moet wachten voor je bij een ouderwetse kassa kan betalen.
Zo stond ik afgelopen zaterdag al een tijdje bij Blokker bij de kassa te wachten op de medewerker. Ergens achter een kast hoorde ik haar rommelen en net toen ze richting de kassa liep, werd ze door een klant aangeklampt die iets wilde weten over een elektrische tandenborstel. Blijkbaar is het kopen van zo’n tandenborstel geen kattenpis, want na vijf minuten had deze klant nog steeds geen keuze gemaakt en bleef ze maar vragen stellen. Ondertussen groeide de rij achter mij en waren we inmiddels met z’n zevenen. Toen iemand zich met lichtelijke irritatie in haar stem afvroeg hoe lang het nog zou duren met die borstel zei een andere klant vrolijk ‘dat het toch zaterdag was? Dan heb je toch alle tijd?’ Ik zat inmiddels aan mij to-do lijst te denken, want mijn zaterdag was nog lang niet afgelopen en alle tijd had ik dus niet. De winkeljuffrouw kon er niks aan doen, die deed gewoon heel goed haar werk. Maar oh, wat verlangde ik ook hier naar de zelfscanner.
Van mij mag-ie overal hoor, want heb je alle tijd dan blijf je lekker wachten bij de kassa, maar heb je haast, dan kun je even bliepen, betalen en wegwezen. Scheelt ook weer boze klanten die met lege handen rechtsomkeert maken. Ik vind het een win-winsituatie.
Beeld: Hay Kranen
Door: Irene Smit
Irene is redacteur bij Franska.nl. Met haar man, twee pubers en een teckel woont ze in Haarlem. Ze zou graag willen zingen als Ella Fitzgerald en koken als Nigella Lawson. Tot het zover is, blijft ze lekker schrijven over allerlei zaken die haar verbazen.
