Franska.nl

Over paasdrama’s gesproken. Dat van die eend waar ik het gisteren over had was nog niet het enige.

Ik heb nogal wat te verwerken gehad aan klein leed.

Vooral als kind

M’n prachtige gloedjenieuwe geel-wittte-BB-ruitjes-paasjurk helemaal naar de filistijnen, nadat ik een bos klaprozen had geplukt. Die dingen maken onverbiddelijke kleine vlekjes op je kleren. Wist ik niet. Waren er niet meer uit te krijgen. M’n moeder heeft echt alles geprobeerd. Als kind was ik al gek op bloemen, wilde niets liever dan veldboeketjes maken van margrieten, korenbloemen en klaprozen met wat korenaren ertussen. Of alpenroosjes, gentiaan en edelweiss zoeken op een vakantie in Zwitserland. Ze waren me op een gegeven moment zelfs helemaal kwijt. Was ik de Alp op gelopen. Ik moest en zou ze alle drie vinden.

Net zo gek als ik op bloemen was, was ik op kleren. En schoenen. Ik zag kans om er zo zuinig op te zijn dat het er altijd als nieuw uit bleef zien. Behalve dus die paasjurk. Nooit meer goed gekomen. Ook nooit meer een klaproos aangeraakt.

Tot zover minidrama nummer één

Nummer twee gebeurde op een ochtend toen we van plan waren om iets leuks wat we op TV gezien hadden ook even zelf te doen. Je had alleen maar spelden, kurken, kleine kraaltjes een klein stukje bont, wat lucifertjes en een scheermesje nodig. Dan kon je leuk schaapjes maken. Lucifers als pootjes en nek, vachtje om de kurk als lijfje en kopspelden met kraaltjes als ogen. Moest je wel even die kurk doorsnijden, want de kop moest van een halve kurk gemaakt worden. Snijden met een scheermesje. Nou… dat is geen goed plan als je klein bent. Als je groot bent trouwens ook niet. Dat kan bloeden. Jek jek. Scheermesjes ben ik altijd eng blijven vinden.

En wat ik heel triest vond, was die dag dat we vlak voor Pasen allemaal een tulp mee naar school moesten nemen. Ik, die zo gek op bloemen was. Een tulp. Dat mocht eigenlijk niet anders dan iets moois worden. Nou, dat had je gedacht. Er kwam weer een scheermes aan te pas. Want we gingen die tulp doorsnijden om hem te ontleden. Dat je wist hoe stamper en meeldraden en zo werkten. Zo afschuwelijk. Al die mooie tulpen kapot. Nooit doe ik meer mee aan zo’n slachtpartij.

En dan die bloemenslingers die je in de bollenstreek allemaal langs de kant van de weg aangeboden zag worden. Iedereen ging toen nog lekker autootje rijden als het mooi weer was. En dan zag je dus al die auto’s op de terugweg rijden met van die dikke narcissenslingers langs de voorruit en over de motorkap. Mijn ouders kochten er nooit eentje. Vond ik zo triest. Nooit meer gezien, die slingers voor op je auto.

En die keer dat ik mee zou helpen bij m’n opa in de groentetuin. Nee, dat is echt te akelig voor Pasen. Al gebeurde het wel met Pasen. Ik vertel het nog wel een keer. Liever iets leuks.

Wat er dan wel fijn was? En altijd nog is?

• Dat geel overal om je heen
• Bermen vol bloeiend koolzaad
• Al die jonge blaadjes aan bomen en struiken
• Dat oorverdovende vogelgekwetter
• Die vogelnestjes zo lief verstopt
• Spelende meesjes in de lucht
• Zelfs die herrie schoppende eksters vind ik grappig
• Hordes mussen die luid kwetterend door de tuin slierten
• Die prachtige bloesem, hoe meer hoe beter wat mij betreft
• Pinksterbloemen… oooh!
• De vlindertjes die vrolijk om elkaar heen dartelen
• Matzes met boter en bruine suiker (ja, iets met eten hoort er bij toch?)
• Tuinkers knippen over je boterham met kaas
• En natuurlijk tegenwoordig, sinds ik zelf kook (en dat is al een tijdje)… m’n lentebouillon, die ik trek van een groot stuk bouilli met een doorgesneden koolrabi, een doorgesneden ui en een paar plakjes rauwe ham.
• En dan als ie gezeefd is, er op je bord heel veel verse kervel overheen knippen. Natuurlijk ook een fijngesneden plakje rauwe ham erin. Mmmm…
• Met het vlees dat je overhoudt maak je een heerlijke bieten- of huzarensalade. Of kroketten.

Fijne (en lekkere) tweede paasdag!