Hoe weten ze nou dat ik er nog zo goed uitzie?
Ik heb zojuist per e-mail een geweldige aanbieding gekregen. Te mooi om waar te zijn dus je moet er niet intrappen, zeggen ze altijd. Maar deze lijkt me echt betrouwbaar.
Ik weet heus wel wanneer iets niet klopt en wanneer het niet kan. Dus als ik een penisverlenging krijg aangeboden (wat jaren geleden erg hip was) dan haak ik echt wel af. Die kreeg ik in de begintijd van de algoritmes steeds aangeboden, en ik heb me altijd afgevraagd hoe dat kon. Ik bezocht geen pornosites en was geen man, maar toch kon ik voor heel weinig geld mijn penis laten verlengen. Dat heeft behoorlijk wat wantrouwen opgeleverd naar mijn zoon en mijn man, en heel even heb ik nog overwogen om het voor de lol toch in werking te zetten en er dan een artikel over te schrijven, maar uiteindelijk heb ik toch maar besloten om de afzender te blokkeren. Samen met de 34 afzenders die het daarna nog een keer probeerden, en tezamen met de afzenders van gezondheidspillen, isolatiematerialen, borstvergrotingen, cryptomunten en winstvooruitzichten. Ze zeggen niet voor niets: ‘Als het te mooi lijkt om waar te zijn, dan ís het dat meestal ook!’
Dus alles waar ‘aanbieding’, ‘winst’, ‘bespaar’, ‘nu of nooit’, ‘tijdelijk’ of ‘veel’ in voorkomt, bereikt mij nu niet meer. Dat heb ik geblokkeerd via de regels die je kunt instellen voor binnenkomende e-mails.
Of, nee… het woord ‘veel’ heb ik er daarna weer uitgehaald toen bleek dat ‘we willen nog veel meer van je lezen’ mij niet bereikt had en ik daardoor behoorlijk wat winst misliep. Maar de gebruikelijke aanbiedingen gaan nu lekker aan mijn neus voorbij.
Onze laatste energieoverstap heeft mij sowieso al doen besluiten om nooit meer het onderste uit de kan te willen. Want toen zelfs de Vereniging Eigen Huis mij ging adviseren om elk jaar te checken of overstappen van energiemaatschappij zou kunnen lonen, heb ik het toch maar eens gedaan. We zijn toen dus overgestapt naar Welkom Energie, en betalen nu elke maand honderden euro’s meer maar dan weer gewoon bij de leverancier waar we waren weggegaan. Zij hebben nu de klanten van ons failliet gegane goedkope maatschappijtje overgenomen, en nu zijn we weer terug bij af en zelf helaas ook bijna failliet.
Echt! Aanbiedingen: mij krijg je voortaan niet meer gek. Ik ga ze, net als vroeger, weer gewoon negeren.
Maar deze? Ja, deze kwam dus van de LINDA.
Ik heb mijn abonnement daar ooit opgezegd toen ik voor de tweede keer geconfronteerd werd met paginagrote vaginafoto’s waar ik geen enkele behoefte aan had. (Hééé… zouden die penisverlenging-aanbiedingen dan ook via de familie De Mol zijn binnengekomen?)
Daarna word je echter nog 47 keer gebeld of je je toch niet wilt bedenken, tenzij jij een bandje doorloopt dat vlak voor het einde uitfloept, en waarmee je dus wéér niet hebt kunnen aangeven dat je niet meer gebeld wilt worden. Zucht. Alle telefoonnummers uit Hilversum en omstreken heb ik nu dus ook maar geblokkeerd, waardoor ik waarschijnlijk ook nog last heb van misgelopen televisieaanbiedingen, maar dat is dan maar zo. Ik wilde toch al niet meer het onderste uit de kan.
Alleen kreeg ik nu een wel héél mooie aanbieding. Als ik nu weer een abonnement zou nemen, kreeg ik een prachtige tas cadeau van Linda.
Hmmm… Ik ging dus toch even opzoeken wat voor tas dat was, en of hij echt zo duur was als zij aangaven. Want ja, tassen…
En weet je wat voor tas het bleek te zijn? Een luiertas!
Maar waarom je die nou aan mij aanbiedt als je gebruikmaakt van algoritmes? Zouden ze er gewoon blind van uitgaan dat ik al die aangeboden verjongingstroep dan ook heb aangeschaft en nu weer twintig ben? Nee, toch?
Nou ja, ik vond het toch een leukere vergissing dan toen ik steeds incontinentiemateriaal kreeg aangeboden. Hoewel ik daarbij de eerste keer ook in mijn broek pieste van het lachen hoor.