Hoe blij je kan worden van een handdoek
Moeders herkennen het vast wel: je zit ergens buiten op je handdoek – op het strand of in het park, de tuin, bij het zwembed – bent net geïnstalleerd, iedereen heeft z’n zwempak aan en is ingesmeerd en jij zit héél eventjes zen te zijn.
Maar dan komt het kleine grut als een zwerm bijen bovenop of tegen je aan geplakt zitten.
En zitten jij en je handdoek weer compleet onder zand, zweet en zonnebrandcrème. Je kan eigenlijk elke twee minuten je handdoek wel weer uitkloppen en recht leggen maar dat is dweilen met de kraan open. En bovendien wil iedereen naast mamma zitten. Zeker als de bakjes met partjes appel en Sultana’s tevoorschijn komen. Ik besloot dat ik op zoek moest naar een grotere handdoek. Een ronde zou eigenlijk wel handig zijn. Dan konden ze allemaal in een kringetje om me heen zitten. En toen stuitte ik dus op dit exemplaar. Gewoon van de H&M, maar het lijkt toch net Missoni? Met dat heerlijke zigzag-printje en die retro kleuren. Zeker als je je ogen een beetje dichtknijpt en door je wimpers gluurt. Met een druk op de knop gooide ik ‘m in m’n winkelmandje en gisteren werd ie bezorgd. En nu ben ik dus in de wolken met mijn nieuwe handdoek. Mijn man verklaart me voor gek: hallo het is een handdoek?!? Maar ik ben een dolgelukkig mens. Ik zie mezelf al zitten, als moeder gans op mijn look-a-like designerkleedje. Op naar het strand!