Hier herken je Nederlanders op vakantie aan
Als ik op vakantie ga verlang ik naast zon, zee en strand voornamelijk naar een plek zonder Nederlanders.
Het liefst kom ik ze mijn gehele trip niet tegen, want ik vind niks erger dan een praatje moeten maken met mensen, puur omdat ze uit hetzelfde land komen. In Tulum barstte het van de Nederlanders; alle mensen voor wie ik juist op de vlucht was kwam ik daar allemaal tegen. Waarom erger ik me nou zo aan m’n eigen volk? Ik denk dat het komt omdat ik Nederlanders over het algemeen nogal oncharmant vind. Op vakantie herken ik ze dan ook onmiddellijk aan onderstaande punten.
1. Hard praten
Als ik geen Hollanders zie (omdat ik met m’n rug naar hen toe zit), dan hoor ik ze wel. En niet zo’n beetje ook: ze praten niet, ze schreeuwen. Italianen en Spanjaarden zijn ook luidruchtig, maar die komen daar nog wel mee weg door de mooie klanken. De Nederlandse taal is gewoon afschuwelijk, dus ik begrijp niet waarom wij altijd overal bovenuit moeten komen. ‘We are from Holland, so we know how to bike,’ schreeuwde een man hier (in steenkolenengels) bij de fietsenrental, terwijl iemand hem vriendelijk een uitleg gaf over de fiets. Doe gewoon even rustig, heb een beetje geduld en wees beleefd.
2. Geen geduld
Dan kom ik meteen bij mijn volgende punt: ongeduld. Nederlanders hebben altijd haast, zelfs als ze op vakantie zijn. Je ziet ze vooraan in de rij staan bij de gate op het vliegveld, ze sprinten als eerste een boot op en alles moet zo snel mogelijk. Ik heb vaak het gevoel dat ik eigenlijk ergens anders vandaan kom: ik ben altijd te laat en haasten, daar word ik erg ongelukkig van. Neem gewoon de tijd, vooral als je op vakantie bent. Je boekt tenslotte toch een trip om te ontspannen? Niet om helemaal buiten adem als eerste aan te komen bij je hotel.
3. Onbeleefd
Daarbij vind ik Nederlanders vaak onbeleefd wanneer ze bestellen in restaurants of een taxi aanhouden. Dit geldt natuurlijk voor heel veel mensen niet en andere volkeren kunnen er ook wel wat van, maar ik let natuurlijk vooral op m’n eigen volk. Vaak wordt het ook veroorzaakt door het gebrekkige Engels, waardoor bepaalde uitspraken er wat lomper uitkomen dan waarschijnlijk bedoeld.
4. Praten over prijzen
Als ik ze dan zo hard hoor praten in bijvoorbeeld een restaurant, dan gaan deze gesprekken vaak over geld. Of de prijzen op de menukaart wel in verhouding zijn, daar praten Nederlanders schijnbaar graag over. Gisteren zat ik te werken in een café naast een tafel waar een Nederlands stel aan zat. De man kon er maar niet over uit hoe klein zijn smoothiebowl was, en dat het toch wel heel duur was, zeker voor Mexicaanse begrippen. Sjonge jonge, laat het even gaan allemaal, je bent op vakantie. Ik kon alleen maar denken: bestel gewoon nog een gerecht, probleem opgelost.
5. Lompe dansmoves
Nederlanders kunnen zich nogal lomp voortbewegen, om nog maar te zwijgen over de manier van dansen. En dan doel ik vooral op de mannen. Ik ben hier een paar keer uit geweest en het is niet moeilijk om de Hollandse mannen te herkennen: vuistje in de lucht en een beetje stampen op de grond. Echt waar, ik pik ze er zo uit, die Hollandse harken.
6. Verbrand
Wanneer ik een paar goed verbrande schouders zie lopen voor m’n neus, dan durf ik er al bijna vergif op in te nemen dat het iemand afkomstig uit mijn land is. Ik zou deze mensen zo graag mijn factor 50 uitlenen, want waarom smeer je je niet in als je alleen maar regen gewend bent? Onder die verbrande schouders zie ik overigens vaak een witte tanktop en sandalen. Niks mis mee, gewoon een analyse.
7. Vakantie hoeden
Insmeren kunnen we niet, maar ons hoofd beschermen met de meest opmerkelijke hoeden, dat kunnen we dan weer wel. Zo’n typische ‘het-is-vakantie-dus-doe-een-gek-hoed’, aangeschaft op vakantie, want in Nederland durven ze dit niet te kopen. Daar houden wij Nederlanders van. Ik mag hier overigens niet te veel over zeggen, want er zitten in mijn koffer ook een stuk of zeven hoeden. Maar toch, die heb ik niet hier gekocht, dus dat maakt het een ander verhaal.
