Heldendaden verdienen het te worden verfilmd
En deze vader verdient een lintje.
Er was veel moed nodig voor deze missie voor gerechtigheid en evenveel volhardingsvermogen. Want een vader die strijdt voor zijn dochter in een verkrachtingszaak is geen sinecure. Maar deze vader kon niet anders dan op te staan voor zijn dochter die op dertienjarige leeftijd het slachtoffer werd van een groepsverkrachting. Het is nu zes jaar geleden dat het meisje naar huis kwam gestrompeld en er is sindsdien veel gebeurd. De verkrachtingscultuur in India maakt dit het gevaarlijkste land ter wereld voor meisjes en vrouwen, met als gevolg dat 99% van de verkrachtingszaken niet wordt gemeld. Op het platteland van India waar dit drama speelt, is het dan ook ronduit ongehoord om het op te nemen voor je dochter die verkracht werd. Door dit toch te doen maakte de vader bepaald geen vrienden in zijn dorp. De familie kreeg zelfs te maken met diepe vijandigheid nadat hij een zaak tegen de verkrachters had aangespannen.
Toch hield hij vol. Net zolang totdat de drie mannen voor de rechter werden gebracht. Die mannen kwamen notabene uit hetzelfde dorp. Ze sleepten het meisje naar het bos na een bruiloft waar ze te gast was en een neef is één van de verdachten. Dorpelingen verwachtten dat het meisje met een van haar misbruikers zou trouwen, zoals zo vaak de praktijk is. Nu ze toch al seks hebben gehad kunnen ze net zo goed met elkaar trouwen, luiden de geldende opvattingen. Maar deze vader blijft opstandig, zelfs als de druk toeneemt. En mocht hij al eens een moment van twijfel of zwakte hebben dan is de gedachte aan zijn dochter die nacht genoeg om zijn angst te doen verdwijnen.
Hoewel de wetgeving formeel is veranderd na de groepsverkrachting en de moord op een jonge vrouw in een bus in Delhi in 2012 – de wet op de bescherming van kinderen tegen seksuele misdrijven werd aangescherpt -, is de cultuur niet of nauwelijks veranderd. Nog steeds wordt er elke 20 minuten een vrouw verkracht. Volgens de vader in dit verhaal komt dit in de eerste plaats door de manier waarop ouders hun zonen opvoeden.
Zoals het een echte heldendaad betaamt, werd ook dit verhaal verfilmd. De documentaire heet To Kill a Tiger en werd gemaakt door de bekroonde Indiaas-Canadese regisseur Nisha Pahuja. Op dit moment is de docu alleen nog te zien in Londen. Het is ongetwijfeld een kwestie van tijd voordat die ook in Nederland of via een streamingdienst te zien is. Tot die tijd moeten we ook nog even wachten op de uitkomst van het proces.
Bron: the Guardian
Door: Brigitte Bormans
Brigitte werkte jarenlang als culinair journalist en schreef twee kookboeken. In 2004 werd ze directeur/eigenaar van Erfgoed Logies. Maar zonder schrijven kan ze niet. Gelukkig zag Franska wel iets in haar columns, kwam van het een het ander en mag er nu ook over andere zaken worden geschreven.
