Heb je schijt aan corona en tabak van alle maatregelen?
Lees dan maar even dit verhaal van de dokter van onze eerste coronadode.
Nicole Zengerink (56) uit Strijen was waarnemend huisarts van de eerste coronadode in Nederland. Ze had weekenddienst, die zaterdagmiddag eind februari, toen ze visites reed en bij een man terechtkwam die ziek was. Ze onderzocht de man. Zonder beschermingsmiddelen dus. Want met wat ze toen wist, zou dat niet nodig zijn omdat de man ‘nee’ antwoordde op de vragen die ze moest stellen. Een dag later werd ze gebeld door de GGD. Die liet haar weten dat haar patiënt in het ziekenhuis was opgenomen en corona bleek te hebben. Kort daarop overleed hij. Als eerste coronapatiënt in Nederland. Intussen had Nicole de hele dag nog patiënten bezocht die ze allemaal had kunnen besmetten. Tot het moment dat ze hoorde dat ze het virus zelf niet had opgelopen, deed ze ‘s nachts geen oog dicht. Natuurlijk belde ze alle patiënten waar ze nog contact mee had gehad. Die reageerden zo begripvol dat ze er ontroerd door raakte.
De eerste maanden lukte het de dokter om zelf gezond te blijven. Toen werd ze ziek. Een niet direct verklaarbare spierpijn, door haar benen zakken en verhoging. Corona werd bevestigd en ze had het even goed te pakken. Ze wist niet dat het bestond maar ze had brandende longen. Zodra ze kon ging ze weer aan het werk. Het zijn uitputtende tijden voor artsen. Samen voeren ze oorlog tegen het virus. Dat doen ze omdat dat hun taak en hun plicht is, maar wat Nicole uitput is dat ze steeds vaker te maken krijgt met scheldende en dreigende patiënten. Het verzet tegen de maatregelen wordt steeds groter. Het saamhorigheidsgevoel van de eerste golf lijkt weggeëbd en maakt plaats voor korte lontjes. Soms vraagt ze zich af of ze nog wel zorg moet blijven leveren aan mensen die weigeren of schelden en die zelf willen bepalen hoe ze met deze hele situatie omgaan. Dat worden er steeds meer en daardoor is die tweede golf er gekomen. Ze zou zo graag willen dat al die weigeraars en twijfelaars zich zouden realiseren dat ze anderen in gevaar brengen. Dat we allemaal samen ten strijde zouden trekken in plaats van elkaar te bevechten.
Intussen blijft ze natuurlijk wel zorg verlenen aan die groep dwarsliggers. Dat is haar taak en haar plicht. Net zoals het mijn plicht en jouw plicht is om rekening te houden met deze dokter en alle dokters. Met iedereen.
Van #ikdoenietmeermee naar en #ikdoewelweermee. Ook omdat het bijna kerst is!
Bron: AD
Door: Brigitte Bormans
Brigitte werkte jarenlang als culinair journalist en schreef twee kookboeken. In 2004 werd ze directeur/eigenaar van Erfgoed Logies. Maar zonder schrijven kan ze niet. Gelukkig zag Franska wel iets in haar columns, kwam van het een het ander en mag er nu ook over andere zaken worden geschreven.
