Heb jij gisteren ook gekeken naar The Passion? Het viel mij een beetje tegen dit jaar. Ik laat me elk jaar wel raken door íets. Jamai bijvoorbeeld, met “Gevallen of gevlogen” uit 2014. Of Jeroen van Koningsbrugge met “Wit licht” uit 2015. Alleen dit jaar wilde het niet zo erg.
Wat wel prachtig was, was de jurk van Maria. En grappig was dat ene bord met “doodlopende weg” dat zo prominent in beeld kwam. Alsof ze daarmee de toekomst van The Passion al een beetje weergaven.
Het thema van dit jaar was “Je bent niet alleen”. Maar gek genoeg ontbrak bij de cast dit jaar een beetje de eenheid. Ook in het publiek zag je dat nauwelijks. Iedereen was druk met het naar huis zenden van de beelden, maar het dáár samen delen en beleven, dat zag je maar weinig.
Behalve bij de drummers dan! Man, man, wat een plezier hadden die samen met hun trommels. Zag jij dat ook? En zag je ook dat bord staan aan het begin van de tocht? Hoe dichter bij Dordt… hoe gewiekster het wordt. Leuke variant op het origineel dat veel “rotter” klonk!
En ohhhh… zag je dit ook nog gebeuren? Bij de dragers van het kruis wordt altijd iemand geïnterviewd. Dat gaat al jaren zo. Maar John van dit jaar was een beetje zeurderig en sprak niet zo snel. Dus wat deed Klaas van Kruistum (what’s in a name)? Die onderbrak hem gewoon!
Ach, John toch. Je bent niet alleen hoor. Of, nou ja… vanavond wel eventjes.
En dan dat kereltje dat werd weggestuurd door Judas? Owwwww, dat koppie. Zag je hem? Zó zielig! Ik hoop maar dat het gespeeld was. Al duurde het me wel iets te lang.
Wat wel weer een beetje rapper ging, was rapper Petrus. Wat was die met zichzelf in zijn nopjes toen hij eindelijk zijn ding mocht doen. Het leek Lil Kleine wel. Oh, nee… die denkt weer dat hij Jezus is.
En zag je trouwens bij wie het brood voor het laatste avondmaal gekocht werd? Bij Maroeska uit heel Holland bakt. Leuk detail!
Al zag ik daarna meteen weer iets storends! Dat ene paar zwarte schoenen in het volledig in het wit geklede koor. Bah! Familie van Hugo de Jongh of zo?
En vergiste ik me nou, of zag ik daar de directeur van de EO met zijn mobieltje in de weer? Vergat ook híj “samen” te beleven en zag hij het liever op zijn scherm? Of was hij, net als ik, zó onder de indruk van de scènes met Maria dat hij ze vast wilde leggen? Telkens wanneer zij namelijk in beeld kwam, ging dat gepaard met licht en bloesem. Prachtig gedaan! Bijna zo mooi als de tranen van Jezus. Die zweet nu bloed, verklapte verteller Martijn. O? Geen peentjes dus? En Jezus weet ook al wat er gaat gebeuren, hoorden we. Maar toch zong hij daarna: Vrienden, lieve vrienden, laat me weten waar ik sta, en laat me weten hoe ik ga. Verwarrend.
Toch maakten de teksten bij de kus weer veel goed. Al heb ik de kus zelf gemist, omdat ik toen net effe een paaseitje pakte. Maar teksten als: ‘Ik mis je nu al, terwijl je er nog bent’, en: ‘We hebben veel gesproken, maar er is niet veel gezegd’, of: ‘Ik vergeef je op de automatische piloot’, deden mij weer terugkeren op aarde.
Net op het moment dat we weer terugschakelden naar Klaas.
‘Ik had wel 500 Facebookvrienden en was toch alleen’, vertelde iemand die hij interviewde. En ik ben geschokt. In het kader van “Je bent niet alleen, en ik zal er voor je zijn”, zou ik dan ook onmiddellijk een arm om haar heen hebben geslagen.
Maar wat deed Klaas? Klaas zei: ‘Ik zou zeggen: wandel lekker verder!’ Slik.
Net als Pilatus trouwens. Ook slik. Maar omdat ik Porgy een paar jaar geleden prachtig heb horen zingen in de Matthäus Passion ga ik er hier verder niets over zeggen.
Wel wil ik nog iets kwijt over de zinnen van Jezus. ‘Ik moet de waarheid vertellen,’ riep hij plots, ‘daarom ben ik geboren.’
Uhhh, lag het aan mij, of waren er meer mensen die hier aan Thierry Baudet moesten denken? Al werd ik al heel snel weer afgeleid door Judas. ‘Stop!’ gilde hij. En ik schrok me te pletter. Ja, je bent tegenwoordig toch altijd een beetje op je hoede.
Maar zijn “stop” was te laat. Wat Pilatus betrof kon Judas de boom in… En daar zat hij dan ook.
Na nog wat muziek die ik niet zo kon volgen omdat het verhaal nog uit mijn tijd stamt maar de hedendaagse muziek niet zo mijn ding is (ik snap geen jota van het tempo en heb altijd het gevoel dat ze uit de maat gaan raken en de zinnen verkeerd afbreken) kwamen we gelukkig nog bij een voor mij ook herkenbaar nummer: Wat is dan liefde? van André Hazes. Alleen deed dat me hier weer bedenken dat ik nog een musical voor groep 8 in elkaar moest draaien. Gek hè? De mens zit raar in elkaar.
En toen was het daar: het “Barrabas-moment”. Hij wordt elk jaar gespeeld door een Nederlander die negatief in het nieuws is geweest. Ik noem een Dave Roelvink en een Yuri van Gelder. Maar wie het dit jaar nou was? Hij deed me een beetje denken aan mijn broer, maar verder kwam ik eigenlijk niet. En daarna kon zelfs Martijn geen uitstel van executie meer regelen.
‘Breng me naar het water en leg me neer’, zongen Jezus en Maria nu. Maar geen idee waarom. Was het een keertje droog…
Maar ‘Alles wat er over is, zijn lege kamers vol gemis’ maakte weer veel goed.
En zag je toen die klok nog? Heel duidelijk in beeld, met dezelfde tijd als thuis? Daarmee werd meteen korte metten gemaakt met de verdenking dat het niet live zou zijn. En wat er daarna kwam vond ik weer hartstikke schattig. Tijdens het slotnummer “Je bent niet alleen” zagen we de apostelen allemaal iets liefs doen voor een ander. Vond ik erg mooi gedaan! Toch nog een beetje gevoel erin, dacht ik. Want dat miste ik dit jaar een beetje. Ook in het publiek zag ik maar weinig emotie, vond ik nog.
Tineke is schrijfster van de boeken “Toch?” en “Stof Genoeg” en ze blogt ook zo nu en dan. Ze woont op het platteland met één (leuke) man, twee (lieve) kinderen, drie (onbespeelde) muziekinstrumenten, vier (wisselende) mantelzorgprojecten, een (bijna) vijfde boek, haar zesde (luie) kat, en (dus) ongeveer zeven muizen.
Leestip
Heb jij de kerstboom al staan?
Heb jij de kerstboom al staan?
Nee joh, dat kan toch pas na Sinterklaas? 50%, 6 votes
6 votes50%
6 votes
Mij niet gezien, ik houd niet van kerst. 50%, 6 votes
