Heb je De Toekomst is Grijs gezien bij Omroep Max?
Daar werd ik niet vrolijk van en dit is waarom.
Zoals zoveel vijftigplussers heb ook ik te maken met een vader en moeder die ouder worden. Dat maakt dat ik ook steeds vaker over mijn eigen oude dag nadenk en daar word ik niet bepaald vrolijk van. De getallen liegen er niet om; als ik de statistieken mag geloven hebben we in 2040, als ik 71 ben, te maken met een tsunami aan oude en hulpbehoevende Nederlanders.
Omroep Max (waar ik als vijftigplusser inmiddels ook weleens naar kijk) drukt me met haar vierdelige televisieserie De Toekomst is Grijs met de neus op de grauwe feiten. In 2040 is een kwart van de Nederlanders 65-plus en is het aantal 80-plussers dubbel zo groot als nu. En als ons zorgstelsel de druk nu al niet aankan, dan kun je op je vingers natellen hoe dat tegen die tijd moet zijn.
Deze grijze golf zal geheid effect hebben op onze economie, de arbeidsmarkt en de woningmarkt. Want wie vult tegen die tijd de banen in als er zoveel mensen oud zijn en waar kunnen ze wonen? Omroep Max vult aan de hand van verhalen van echte mensen, en dus niet met koude statistieken, met potlood al een beetje het antwoord op deze vragen in en het is niet best.
In de aflevering van gisteren ging het over dat ouderen langer thuis moeten wonen en ik werd gewoon verdrietig van het verhaal van de 93-jarige Greet uit Linschoten. Ze is bijna blind en redt het eigenlijk net niet meer in haar eigen huisje. De eenzaamheid droop werkelijk van het scherm want haar enige lolletje in de week is het kaart-uurtje met haar vriendinnen die ook allemaal iets mankeren.
Mensen zoals Greet zouden best willen verhuizen naar een thuiszorgflat of ‘knarrenhofje’, maar dan moeten die woningen er wel zijn. Hoeveel van deze oudjes zitten er niet weg te kwijnen in veel te grote huizen of wonen driehoog zonder lift waardoor ze bijna niet meer buiten komen uit angst om met de boodschapjes van de trap te vallen? En ze hebben heus niet allemaal zoveel praatjes dat ze graag twee slaapkamers en een tuintje op het zuiden willen.
En het is ook niet zo dat elke 80-plusser hulpbehoevend is, maar ze zijn vaak wel hartstikke eenzaam omdat ze hun man of vrouw moeten missen of omdat deze partner in een verzorgingshuis zit waar geen plaats is voor de echtgenoot die vrijwel niks mankeert. En daar zit je dan, iedere avond alleen achter je opwarmmaaltijd te wachten tot ook deze dag weer om is.
Twee woorden die ik steeds hoorde: te duur. Alles is te duur, of het nu gaat om de bouw van de woningen, de kosten van de verzorging of de personeelskosten. Het is gewoon Te Duur. En daarom zitten er talloze oudjes alleen achter de voordeur te wachten. Sommige kunnen alleen een praatje maken als ze de Thuiszorg over de vloer hebben of als ze aan de band bij de kassa staan. Het is toch eigenlijk te treurig voor woorden dat Jumbo zelfs een kletskassa moest introduceren om een gebaar tegen eenzaamheid bij ouderen te maken…
Ik vind het hartstikke goed dat deze vierdelige televisieserie er is, want het geeft de statistieken een gezicht. Zoals dat van Greet. De toekomst is niet grijs maar inktzwart als er niet snel iets gebeurt.
De Toekomst is Grijs is het crossmediale project van Omroep MAX waarin zij de effecten van een veranderende bevolkingssamenstelling in 2040 laten zien als er nu niets aan gedaan wordt.
De volgende afleveringen zijn op televisie te zien op woensdag 14, 21 en 28 februari om 20.30 uur bij MAX op NPO 2.