Had Wieke bijna een verstopte oudjaarsavond
Bijna zat het komende nieuwe jaar nu al verstopt. Verstopt in de zin van dat er niets meer doorheen kon. Niet dat het nieuwe jaar al achter een bosje verstopt zat in de tuin, omdat het er bij voorbaat al geen zin in had.
Na veel bezoek en een compleet voordeelpak toiletpapier (36 rollen) hield ons – toch best wel recent geplaatste – toilet ermee op. Ik weet niet wat het is met dat papier. Een rol per drol of zo? Dat hele pak is er in een paar dagen doorheen gejaagd. Niet normaal. Zowaar, ik vind een bedrijf dat nog wel even een paar mensen wil sturen, op een van deze laatste dagen van het jaar. Dit ontstoppingsbedrijf begrijpt dat je niet buiten naar de wc wil.
Toen we nog in Zambia woonden, moest dat weleens. Als er geen water was bijvoorbeeld. Een beetje Zambiaan vindt het vies om een wc in huis te hebben. Ik kreeg dat er niet door, als we een huisje voor iemand bouwden. Nee, graag minstens dertig meter verderop. Het idiote idee zeg, om in huis je grote boodschap achter te moeten laten. Een brug te ver. Er was geen riolering. Gewoon een gat van minstens tien meter diep graven, hokje eromheen, een betonnen plateau met een gat erin over dat gegraven hol, klaar was Kees. Nooit een doortrekprobleem. Emmer water erbij, zodat het plateautje min of meer schoon bleef. Wat ik altijd een wonder vond: hoe kregen krakkemikkige oudjes het voor elkaar om te hurken? Zij konden dat gewoon, bejaard en wel. Ik weet niet hoe het bij jullie zit, maar als ik tegenwoordig hurk, val ik om. En het overeind komen is een complete workout.
Goed, ik dwaal weer eens af. Wij hebben een keurig hangend toilet, maar je hebt er niks aan als de boel niet soepel wegvloeit naar het riool. Daar zijn de ontstoppers. ‘Heeft u maandverband door het toilet gespoeld?’ vragen ze streng. Hallo, hoe oud denken jullie dat ik ben?? Het ligt er wel, op een plankje, maar dat is voor vrouwen die nog menstrueren. ‘Mevrouw, mensen smijten alles in de wc, als ik dáárover begin!’ zegt de baas van de twee ontstoppers. En dan begint hij toch: ‘Dooie muizen, vissen, speelgoed, handschoenen, telefoons, volle knikkerzakken, enne… natuurlijk dat spul dat jullie vrouwen altijd in de plee gooien…, bedenk het, en wij zijn het tegengekomen!’ Dat is niet zo mooi. Bij ons bleek het een losgeschoten pijp te zijn. Maar ze hebben het weer geregeld, die onmisbare ontstopmannen.
Als je bedenkt wat je zoal, behalve je toilet, zou kunnen ontstoppen in figuurlijke zin: alles waarover je piekert bijvoorbeeld. Laat maar gaan, weg ermee. Volgend jaar om deze tijd is dat piekermoment vast zinloos, dus waarom dan niet meteen? Verdriet? Laat het toe, des te eerder is het weg. Akelige ziektes? Deal ermee. Bouw elke dag een lach in. Dat kan. Ik weet het uit ervaring. En bij letterlijke verstoppingen? Bel de deskundigen. Gelukkig zijn die er. Allemaal een gezellig oudjaar, en voor 2020? Gewoon doorgaan, met iedereen van wie je houdt. En ons niet te veel aantrekken van zanikpotten die zaniken om het zaniken. Ik vond dit gisteren op het www: Self care is also not arguing with people who are committed to misunderstanding you…
Door: Wieke Biesheuvel
Wieke Biesheuvel werkte en woonde zes jaar in Zambia, is nu voorgoed terug en probeert het Nederlandse leven weer onder de knie te krijgen. Waarbij ze beurtelings verbaasd, boos, dolgelukkig, verward of blij is.
