Happy new year Ilse Warringa!
Man en paard noemen. Dat is wat Ilse-Luizenmoeder-Warringa doet en dat kan ze als geen ander.
Beste Ilse,
Wat waren ze fijn, al die avondjes Luizenmoeder in 2018. Met jou als de frisse wind die we nodig hadden tussen de oeverloze politieke debatten en droevige vooruitzichten over het voortbestaan van de wereld door. Man en paard noemen, dat is wat je doet en dat kun jij als geen ander. Wat wij denken, zeg jij. Recht voor z’n raap. Over de moedermaffia waar elke schooljuf onder gebukt gaat, over zwaaiende ouders die de boel traineren, over seksuele voorlichting waar we ons niet goed raad mee weten, over dat alle schoonmakers allochtoon zouden zijn en dat geen enkele allochtoon Nederlands zou spreken. Over homo-ouders en over zwarte piet, over stiekem rotzooien met de baas op het werk en over de baas die het eigenlijk niet verdient om de baas te zijn, maar desondanks de boel blijft versjteren totdat er niets meer te versjteren valt. Van onze over-de-top-politiek-correcte Hollandse manier van doen heb je geen spaander heel gelaten. Ziezo en opgeruimd staat netjes.
Dus dat jij, beste Ilse, een Gouden Kalf voor beste actrice op het Nederlands Film Festival won, dat je ook de zilveren Televizierster won op het Gouden Televizier-Ring Gala 2018 voor je rol van juf Ank, dat je ook nog eens werd uitgeroepen tot invloedrijkste vrouw op het terrein van cultuur door het tijdschrift Opzij, tuurlijk is dat allemaal hartstikke logisch. Want wees nou eerlijk: hoeveel meer praatprogramma’s met altijd maar datzelfde handjevol BN’ers kunnen we nog hebben? Hoeveel meer spelletjesprogramma’s met ook weer datzelfde handjevol BN’ers? Hoeveel tenenkrommende realityshows waarin andermans hartzeer of lijden schaamteloos centraal wordt gesteld?
Als zelfs beroepszuurpruim Johan Derksen je programma de hemel in prijst – wat je ook nog eens ten deel viel in 2018 – dan is er echt wel iets aan de hand, hoor Ilse. Ik weet zeker dat we in dit nieuwe jaar weer ongegeneerd gaan genieten van je ongeëvenaarde, haarscherpe Luizenmoedermonologen en ik verkneukel me al bij voorbaat. Ik zal bijtijds klaar zitten – met chips en drank op de bank. Dus dankjewel Ilse, voor alle plezier in het oude jaar en ook dankjewel dat je in dit nieuwe jaar weer de frisse wind wilt zijn tussen de droevige politieke debatten en al het andere wereldleed door.
Groetjes,
Brigitte