Hallo, was keukenpapier altijd al zo duur?
En ik maar denken dat de boodschappen niet duurder kunnen. Tot opeens mijn buurtsuper afbrandt.
Een paar jaar geleden deed ik weleens boodschappen voor ruim 100 euro. Als er een verjaardag was. Of met kerst. Met een overvolle kar ging ik dan de winkel uit. Nu hoeft er maar een klein laagje in mijn winkelwagentje te liggen, en ik reken al 100 euro af.
We weten het allemaal: boodschappen zijn het afgelopen jaar fors duurder geworden. Regelmatig verbaas ik me over de prijzen. Ook omdat ik er meer op let: voorheen gooide ik gewoon in mijn wagentje wat ik nodig had en zag ik aan de kassa wel wat het totaalbedrag was. Nu let ik meer op. Was keukenpapier altijd al zo duur? Een bakje bosbessen voor 7 euro, twee kipfiletjes voor 6, mijn favoriete BonBonBloc rum 5 euro. En een simpel merk deo voor 8 euro, serieus?
Ik doe twee keer in de week boodschappen. We zijn maar met z’n tweetjes, al komt er zeker twee dagen per week een van de kinderen eten. Verder zijn we ook behoorlijk wat kwijt aan eten en snoepjes voor de kat en hond. Maar we eten niet veel vlees, kopen geen megadure dingen. En toch tik ik al gauw de honderd euro per keer aan.
In de nacht van oud op nieuw brak er brand uit in onze buurtsuper, die op een paar honderd meter van mijn huis staat. Waarschijnlijk vuurwerk (had ik al gezegd dat een verbod van mij morgen mag worden ingevoerd?). Daar doe ik al mijn hele volwassen leven boodschappen, en al is het daar ook duurder geworden, het viel nog best mee, weet ik nu. Want sinds die brand moet ik naar een andere supermarkt. Zo’n supermarkt die hele schattige en peperdure kerstreclames maakt (nu weet ik dus ook waar die reclame van betaald wordt: van mijn boodschappen).
Ieder artikel is een stuk duurder dan ik gewend ben. Bij sommige boodschappen scheelt het twintig cent, bij andere een euro, of ze zijn zelfs dubbel zo duur. Ik schrik me een ongeluk als ik naar de prijzen kijk. Ik loop naar buiten met één boodschappentasje: tachtig euro. Ik denk aan de mensen met een minimuminkomen bij mij in de buurt. Die noodgedwongen hun huis moeten huren en daardoor dubbel zoveel betalen als ik in mijn koophuisje. Die voelen het nog keiharder.
Ik hoor dat het nog wel een halfjaar kan duren voordat mijn eigen voordelige buurtsuper weer in bedrijf is. Door de brand is er veel water- en roetschade, asbest ook nog. Tot die tijd moet ik maar extra goed op de prijzen letten.
