Grof telefoonmisbruik bij Binnenlandse Zaken
Deze ambtenaar sjoemelt 211.000 euro aan privégesprekken en internetdata bij elkaar en komt er nog mee weg ook?
Als ambtenaar van Binnenlandse Zaken krijg je, heel fijn, een werktelefoon en/of -tablet zodat je altijd bereikbaar bent. Dat je die werktelefoon ook privé gebruikt, daar kraait geen haan naar. Maar je kunt het natuurlijk ook te bont maken, en dat deden een stuk of tien ambtenaren van het Ministerie BZK die vorig jaar samen voor tienduizenden euro’s aan privégesprekken en internetdata bij elkaar sjoemelden. Variërend van 628 tot 14.000 euro per persoon.
Onder het motto dat er altijd een baas boven baas is, verbraste één iemand de lieve som van 211.000 euro op een vakantie die al met al drie weken duurde.
Kun je je voorstellen? In drie weken tijd 211.000 euro opmaken aan een beetje bellen en internetten terwijl je op vakantie bent. Je moet een flinke jongen zijn om dat er in je eentje doorheen te jagen zou je denken en dat was dan ook niet zo. De ambtenaar in kwestie leende zijn toestel namelijk royaal uit en legde onder meer een hotspot aan waarmee zijn familie gebruik kon maken van de databundel van het ministerie, en daar wist de familie duidelijk wel raad mee.
Zijn genereuze praktijken kwamen aan het licht door torenhoge rekeningen nadien. Op het ministerie zouden alle alarmbellen zijn afgegaan (dat mogen we hopen, ja). Volgens de Centrale Integriteitscoördinator van BZK is er de afgelopen jaren sowieso een toename van excessief datagebruik en telefoniemisbruik geconstateerd (beter laat dan nooit om daarmee te komen). Daarom zijn de contracten met de provider, het technisch beheer en de bedrijfsvoering verbeterd, waardoor het misbruik nu beheersbaar zou zijn (nog maar een klein beetje misbruik?).
En de ambtenaar van die 211.000 euro? Die is – oef wat een straffe maatregel – voorwaardelijk ontslagen. Voorwaardelijk inderdaad, dus als hij nog eens steelt van belastingcentjes dan wordt zijn ontslag onherroepelijk. Een collega die voor bijna 1200 euro privé data verbruikte, kreeg ook voorwaardelijk strafontslag. Andere meldingen werden wegens ‘gebrek aan onderzoeksperspectief’ afgesloten of afgedaan met een schriftelijke waarschuwing.
Was ontslag op staande voet niet veel logischer geweest? En hoezo die 211.000 euro niet terug moeten betalen en wegkomen met een slap ‘niet meer doen jochie’ en verder niet op de blaren hoeven zitten?
Is het gek dat ik me best wel kan opwinden over dit soort praktijken?