Geuren en herinneringen
Ik had gehoord dat er In Florence vlakbij de prachtige Santa Maria Novella kapel een oude apotheek was waar ze zeep en parfum maakten. De Officina Profumo -Farmaceutica di Santa Maria Novella. Klonk spannend. Moest ik zien natuurlijk. Nou…prachtig! Moet je echt naartoe als je daar bent.
Het mooiste was wel, dat toen ik natuurlijk weer aan alle zeepjes en flesjes liep te snuffelen, ik ineens de badkamer van m’n oma van vroeger rook. Ik zag alles weer voor me, hoorde de geluiden, liep er bijna ineens weer rond. Dat geuren zoveel sterke herinneringen kunnen oproepen, fantastisch… Sindsdien ben ik dus verslingerd aan hun melograno-zeep. Slechts een van de vele soorten die ze maken.
En die zeep is niet alleen veel te duur, maar ook nog eens nauwelijks verkrijgbaar. Maar ja, mooie herinneringen zijn me zoveel waard, dat ik er rustig voor omrijd. Of omloop. Op sommige plekken in Europa schijnt het ook te koop te zijn. Al heb ik er geen enkel bezwaar tegen om er voor naar Italië te moeten natuurlijk, dat begrijp je.
Er zijn ook (geur-)kicks voor niks
Ik heb trouwens een heel wat voordeligere geurtip. Zelf ontdekt, toen ik in zo’n papieren stripje kreeg met een heerlijk parfum, dat ik bij me wilde houden. Ik stopte het in de brillenkoker van m’n zonnebril. Was het helemaal vergeten eigenlijk, tot ik een paar dagen later de bril opzette en die heerlijke geur weer in m’n neus kreeg. En dat bleef niet bij die ene keer. De geur bleef heel lang hangen. En het leuke is, dat zo’n bril in de buurt van je neus zit. Kan trouwens ook met een gewone bril ;-).
Door Franska
Fotografie portret: Esmée Franken. Visagie: Charlotte van Gulik, Haar: Isabella Greuter.
