Franska.nl

Geen school, maar ook zeker geen vakantie

 

‘Yes, we hoeven niet naar school!’ riepen mijn kinderen (5 en 7 jaar) gisteren toen ik ze vertelde dat vanaf vandaag de scholen voor in ieder geval drie weken zijn gesloten.

 

Maar toen ze hoorden dat dat dus ook betekende dat de gymles niet doorging, ze niet konden voetballen op het schoolplein of afspreken met vriendjes en dat ze dat ene leuke spelletje op school ook niet konden doen, keken ze toch een beetje beteuterd.
‘Komt juf dan naar ons?’ vroeg de een, ‘Wat gaan we dan doen, mama?’ vroeg de ander. 

 

Om nog een beetje vast te kunnen blijven houden aan het schoolritme maakten we een schema. Zo gaan we dagelijks van negen tot drie uur lezen, schrijven, puzzelen, rekenen, knippen & plakken, samen lunch maken en bewegen, zoals ze dat op school ook ongeveer doen. En in de tussentijd wisselen mijn man en ik elkaar af met werk zodat we allebei tenminste nog ergens aan toe komen. Opa’s en oma’s houden we even buiten de deur, maar Facetimen we wel elke dag.

Trendwatcher Lidewij Edelkoort noemde het coronavirus ‘een nieuw begin’ en een zegen voor de planeet. Want laten we wel wezen, het feit dat de hele wereld nu plat ligt is heerlijk voor Moeder Aarde. De lucht in China is nog nooit zo schoon geweest, we zijn met z’n allen aan het consuminderen geslagen – oké, het hamsteren van wc-rollen daargelaten, maar elke week naar de stad voor een nieuwe broek/jas/tas of schoenen is niet meer. We worden gedwongen terug te keren in onszelf en de kleine dingen in het leven te waarderen. Dat ene mooie boek in de kast af te stoffen, een kop koffie voor jezelf te maken en te genieten van het prachtige verhaal in het zonnetje in de tuin. Je kledingkast uit te mesten, de keukenkastjes opnieuw te ordenen of de schuur op te ruimen. Dat fotoboek eindelijk eens af te maken, achter de naaimachine te kruipen om je garderobe te vernieuwen of op te lappen, of een mooie brief te schrijven naar een naaste die in totale isolatie zit. 

 

Ik besef in deze tijd des te meer hoe gezegend we zijn met goed en vanzelfsprekend onderwijs waar onze kinderen van genieten, goede, beschikbare gezondheidszorg en eten in overvloed. 

 

Het zijn gekke tijden. Nog steeds voelt het een beetje onwerkelijk en lijkt het alsof we in een slechte film zitten. Hoe die zal aflopen? Dat weet niemand. Ik hoop van harte met een happy end. Zorg voor elkaar en blijf gezond. Succes en sterkte allemaal.