Leuke poes
Frits: ‘Gewoon op ingaan, op een versierpoging van een man. Dat bespaart ons mannen een hoop gedoe.’ Ja ja…
Hoe versier je een vrouw? Dat is een vraag die me al vele jaren bezighoudt, om precies te zijn: sinds 14 januari 2012. Toen arriveerde Mia als buurvrouw. Mijn eerste gedachte was: wat een leuke poes! En dat naast de deur zeg! Ja, er was niks aan te doen: ik was in één klap smoorverliefd. Maar toen doemde voor het eerst die vraag op: hoe versier je een vrouw?
Erg nerveus ging ik kennismaken. Dat was geen succes. Ik probeerde een leuk gesprek te beginnen, maar dat ging ongeveer zo:
‘Wel leuk wonen hier, toch, Mia, mag ik je Mia noemen?’
‘Ik vind er niet veel aan hier en ja, je mag me Mia noemen, zo heet ik namelijk.’
‘Wel een leuk weertje vandaag, hè?’
‘Wat bedoel je?’
‘Nou euh…’
‘Wat zie je er extra leuk uit vandaag, Mia, iets aan je vachtje gedaan?’
Tweeëntwintig pogingen later was ik nog geen stap dichterbij tot wat ook onder katten bekendstaat als een duurzame relatie. Misschien had ik moeten luisteren naar de wijze raad van mijn vader: ‘Fritsje, het is nooit te vroeg om de handdoek in de ring te gooien.’ Maar ik was niet te stoppen. Ik probeerde het met bluf: ‘Zeg Mia, ik ga binnenkort op vakantie naar een privéstrand op de Malediven. Toevallig zin om mee te gaan?’ Antwoord: ‘Nee.’ Ik probeerde interessant te wezen: ‘Ik heb een oplossing voor alle conflicten in het Midden-Oosten, wil je ’m horen?’ Antwoord: ‘Nee.’ Ik probeerde het met gevlei: ‘Wat zie je er extra leuk uit vandaag, Mia, iets aan je vachtje gedaan?’ Antwoord: ‘Nee.’ Ik probeerde de directe manier: ‘Zeg, zalig mevrouwtje van me, zullen we een blokje omgaan en ergens gezellig een bordje melk leegslurpen?’ Antwoord: ‘Nee.’
Ik ging me verdiepen in de materie, ja, ik las maar liefst drie boeken erover (‘Hoe versier ik een vrouw?’, deel 1, 2 en 3). Hielp ook niet. Ten einde raad, maar dan ook volledig ten einde raad, besloot ik op dieet te gaan. Wat een nachtmerrie werd dat zeg. Ik leefde in een hel! Ik raakte uitgeput, zakte in een diepe depressie, oh mensen, ik leed, ik lééd! Vandaar dat ik het dieet na een uur noodgedwongen moest stopzetten.
Ik probeerde het vervolgens met een mooi, romantisch gedicht:
‘Oh, Mia, Mia, Mia
Ik krijg van jou nog eens
Een tia.’
Heeft ze nooit op gereageerd.
Ruim vijf jaar houdt dit me nu bezig – en ik ben geen millimeter gevorderd. ‘Vrouwen,’ zei mijn vader vaak, daarbij doelend op mijn moeder, ‘ga er nooit maar dan ook nooit mee in zee, Fritsje.’
Nou, vrouwen, ik hoop dat jullie van mijn ellende leren. Ga voortaan gewoon in op élke versierpoging, van wélke man dan ook. Beter nog: versier zelf af en toe een willekeurige man. Jullie besparen ons zo een hoop verdriet en moeite en tijd en depressies en geld. En nog zo het een en ander.
Bij voorbaat dank!
