Het is niet eerlijk
Zaterdag was bij ons thuis vroeger frietdag. En de friet werd dan traditioneel gebakken door m’n vader. Ik herinner me niet anders, dan dat-ie dat elke zaterdag deed, maar dat zal misschien niet helemaal kloppen. Kan zomaar zijn dat het om de week was. Of nog minder. Moet ik eens bij m’n zus checken. Die heeft sowieso een beter geheugen.
Reden dat dit zo in m’n geheugen is gegrift, is waarschijnlijk omdat ik het nog altijd als een soort film voor me zie. M’n vader in de keuken, aardappels aan het snijden op een snijmachine, waarbij je met een zwengel het snijmes rond moest draaien. Elke aardappel kwam een voor een aan de beurt. Eerst werden er plakjes gesneden. Daarna werden alle plakjes netjes opgestapeld en dan ging die stapel weer door de machine, zodat alle frietjes precies even dik waren. Vervolgens werden de frietjes gedroogd in een theedoek en gingen ze hoppa in het hete vet. Kleine porties tegelijk, want als je teveel deed koelde het vet te snel af.
Voorbakken dus, heel goed uitschudden en dat schudden deed je dan 25 seconden lang, waarbij je hardop moest tellen. Uitlekken in een schaal, waarin onderin een omgekeerd schoteltje lag, dan liep het vet daar mooi onder. En nabakken exact hetzelfde proces. Heb ik goed opgelet of niet? En ik bak nog steeds m’n frietjes zo. De perfecte methode. Echt.
Maar nu even iets anders
Vind je het nou eigenlijk ook niet opvallend en misschien zelfs wel een beetje gek, dat als een man iets in de keuken doet, dat dat dan nóóit vergeten wordt en ook nog eens doorverteld en opgehemeld, terwijl moeders toch zo ongeveer alles verder voor hun rekening nemen? De hele week kwam het eten bijvoorbeeld uit de handen van m’n moeder… En dan ruimde ze volgens mij vaak ook nog de frietbak-rommel van m’n vader op..
Was (en is?) het misschien zo, dat alles wat een moeder doet gewoon maar vanzelfsprekend wordt gevonden en wat een vader doet per definitie heel bijzonder is? Mag ik eigenlijk even weten waarom? Of is alles intussen veranderd en heb ik even niet goed opgelet? Kan zomaar zijn hoor. Ik ben tenslotte geen vader of moeder.
PS: niet vergeten dat je een uur extra hebt vannacht. De klok gaat terug. Ik onthoud het tegenwoordig met ‘spring up’. Dat ie dus in de lente vooruit gaat.
Door Franska
Fotografie portret: Esmée Franken. Visagie: Charlotte van Gulik, Haar: Isabella Greuter
