Franska.nl

Een dag niet gebubbeld, is een dag niet geleefd. Je kunt voor de zekerheid maar vast de beste lijfspreuken voor handen hebben. En dat ik graag een beetje mag overdrijven, wist je al toch? Hoewel, elke dag een bubbeltje…ik zeg er geen nee tegen. Als je goed naar de foto kijkt, kun je misschien wel zien waarom ik deze keer echt een bubbel nodig had.

Twee dagen voordat ik naar Milaan zou vertrekken, klapte ik op mijn platte gezicht op de straatstenen. Op weg naar de overburen. Een plas bloed midden op straat, een bloedspoor richting voordeur en vervolgens badkamer. De gemiddelde crime-scene van NCIS was er niets bij. Een dag later had ik een giga blauw-paars-rood-geel oog, dat steeds groter werd en verder uitzakte.

In Milaan was net de Saloni di Mobile begonnen en werd ik op diverse cocktailparty’s verwacht. Dan ga ik, blauw oog of geen blauw oog. Stond er natuurlijk wel ineens een fotograaf voor m’n snufferd. (Gelukkig een leuke: Jan Willem Kaldenbach). Had ik toch maar mooi ‘toevallig’ een glas prosecco in de hand. Kon ik ineens extra goed gebruiken.

Salute!