Voor geen goud
‘O, maar echt waar hoor! Voor elk figuur is er een goeie spijkerbroek te vinden. Je hebt gewoon alleen nog niet het goede merk of de goeie winkel gevonden.’
Ga toch fietsen!
Er komt een dag dat ze je echt niets meer wijsmaken. Dan ben je gewoon een soort van volwassen, zeg maar. En die dag is bij mij best al een tijdje geleden gepasseerd. Voor wat dit onderwerp betreft dan. Er bestaat gewoon geen goeie spijkerbroek meer voor mij. Of het moet iets zijn wat in de verste verte niet op een spijkerbroek lijkt, maar toch zo genoemd wordt. En dat telt niet. Vind ik. En daar heb ik gewoon gelijk in. Al zeg ik het zelf. Iemand moet mij tenslotte gelijk geven.
Dus dan doe ik het zelf maar
Ik weet niet of ik de enige ben die dit heeft, maar het lijkt me niet. Want het schijnt vaker voor te komen bij mensen van mijn leeftijd. Je taille is ineens foetsie. En een taille is toevallig wel superhandig met een spijkerbroek. Dat het dus niet vanaf buik naar onderen toe smaller wordt. Met als gevolg dat je zo ongeveer de hele dag aan je broek loopt te hijsen. Want dat ding wil maar één ding: de weg van de minste weerstand. Omlaag!
De enige optie…
Een jeans met een groot sterk elastiek bovenaan? Waardoor-ie wel op z’n plek MOET blijven? Kan. Maar waar haal je die dan? En heel eerlijk gezegd… ik vind dat geen jeans.
Een jeans tuinbroek? Trek ik echt niet. Moet ik steeds aan Dolle Mina denken. Als je net als ik de leeftijd bent gepasseerd waarop je je taille kwijt bent geraakt, weet je nog wel wat dat is, Dolle Mina.
Bretels? Ja, hallo zeg! Je kunt ook te ver gaan om je zin te krijgen. Dan maar geen jeans.
Pech. En ik snap intussen best wel waarom de legging ooit zo populair is geworden…
Door: Franska
