Heb jij dat ook?
Bijgeloof. Ik weet dat het ontzettende onzin is. En het past ook voor geen meter bij me, want eigenlijk ben ik zo nuchter als een pasgeboren kalf. Maar toch. Ik durf er vandáág pas iets over te zeggen. Vooraf bijvoorbeeld hardop zeggen dat het vrijdag de dertiende wordt. En op de dag zelf? Ik kijk wel uit. Maar nu is het de veertiende en is het voorlopig weer even uit de lucht, die datum. Maar ja… zeker weten dat-ie terugkomt. Een keer. Ik ga het trouwens niet opzoeken. Erg genoeg als het zich opnieuw aandient.
Nog zoiets
Ik durf bijvoorbeeld ook niet onder een trap door te lopen. Of onder een ladder. Werd op een gegeven moment een heel groot probleem in de schuur, toen een paar timmermannen bij ons een giga zware ladder, die ik met geen man en macht verplaatst kreeg, zo hadden neergezet dat ik niet anders kon, dan er onderdoor. Nou. Dan maar niet. Dan kom ik maar even niet in die hoek. Aanstellerij. Ik weet het.
En nog erger
In onze woonkamer staat zelfs een vaste trap. Midden in de kamer. Moet je dus gewoon af en toe wel onderdoor. Komt goed uit dat ik eigenlijk altijd vond, dat die niet telde. Tot een van onze katten daar anders over dacht. De grapjas. Dat beest was altijd geintjes met je aan het uithalen.
Als-ie me bijvoorbeeld met twee borden eten of een pan vol aan zag komen lopen richting eettafel, stoof-ie de trap op, hengelde met z’n pootje tussen de treden door, om me snel even een tik door m’n haar te verkopen. Waardoor ik op een gegeven moment niet anders kon dan óf ‘helemaal’ omlopen, óf als een soort Groucho Marx door de knieën met de handen vol eten onder die trap door te gaan. Nooit iets misgegaan, dus die trap is intussen officieel bijgeloof-vrij verklaard.
Bijgeloof. Ik weet het. De beste remedie is er niet over praten. Nu dus toch gedaan. Ik ga het meteen even afkloppen op ongelakt hout. En wel nu meteen. Voor de zekerheid 3 x 3 keer.
Zo. Gedaan.
Door Franska
Fotografie portret: Esmée Franken. Visagie: Charlotte van Gulik, Haar: Isabella Greuter
