Maar ook van die hele hoge plafonds, hoge ramen en deuren. Alsof je in een klassieke Italiaanse film rondloopt.
Precies die dingen die ik zo mooi vind, vinden ze zelf waarschijnlijk nogal oubollig. Staat misschien al lang op de verlanglijst om iets aan te veranderen. Als er maar even een loterij gewonnen wordt…
De laatste keer dat ik rondgeleid werd bij mensen thuis, kwam ik (via prachtige stenen trappen) in de ouderlijke slaapkamer terecht, waar de vrouw des huizes erg trots was op van alles wat mij niet als eerste opviel, omdat ik meteen viel voor de handgemaakte lange witte linnen gordijnen. Met van die mooie opengewerkte kantpatronen en open zoompjes, die echt alleen een heel goeie borduurster kan maken. Zo iemand die het nog van haar moeder geleerd heeft.
Oh, wat zou ik die graag hebben… Volgens mij waren ze aan vervanging toe, want niet meer hip… Tenminste, dat meende ik aan de reactie van de bewoners te zien. Ze verontschuldigden zich er zelfs een beetje voor, want die dingen hingen er al vanaf hun huwelijk.
En dan is er toch iets merkwaardigs…
Terwijl Italië bij iedereen bekendstaat om al het prachtige design. Terwijl de jaarlijkse Salone del Mobile in Milaan is wereldwijd befaamd is. Als je iets van design wilt zien of kopen, móet je gewoon In Italië zijn.
6 brandende vragen
- Maar waar en bij wie?
- Bij welke Italiaan thuis?
- In welk huis staat al dat prachtige design dan? In al die huizen waar ik tot nu toe ben geweest heb ik er werkelijk nog nóóit iets van gezien.
- Staat het misschien bij mensen die nooit buitenlanders uitnodigen?
- Houden ze er misschien zelf helemaal niet van?
- Is het allemaal voor de export?
Wie het weet mag het zeggen.
