Feestjes in het Vondelpark: leuk! Maar de horeca open…?

 

Zat ik gisteren braaf thuis, kwam ik het volgende filmpje tegen op Twitter. Nou ja, braaf thuis, ik was gewoon aan het werk.

 

 

Niet iets rebels aan het doen zoals de avondklok verbreken. Dit was namelijk overdag en het filmpje riep bij mij een mix op van irritatie en van FOMO. Lastige combinatie, kan ik je vertellen.

 

Ik moet zeggen dat de irritatie als eerste de hoek om kwam kijken. En misschien wel verwarring. Ik kreeg de tweet doorgestuurd van een vriend van me en mijn eerste vraag was: ‘Huh? Is dit nu?’ Want zoveel mensen, dat is wel even een tijdje geleden dat ik dat zag. En mensen die gewoon bij elkaar in de buurt stonden… Dit was sowieso lente 2019. Pre-corona. Gek hoe snel je er eigenlijk aan went dat dit soort dingen niet normaal meer zijn. Dat dat het eerste is wat je opvalt bij het zien van zo’n filmpje.

 

Nu ben ik een redelijke brave Harry als het aankomt op de maatregelen. Oké, ik geef toe: die ene persoon per keer op bezoek heb ik nog wel eens verbroken, maar ik vind het ook te raar voor woorden dat ik samen met m’n broer niet bij m’n ouders mag komen. En ja, ik heb ook wel eens twee vrienden tegelijk over de vloer gehad. Maar dat vind ik nog wel te overzien. Dit is wel éventjes wat anders dan twee in plaats van één vriend op bezoek hebben.

 

Want móet dit nou, serieus? Ik hou me aan de maatregelen omdat ik zo snel mogelijk weer naar de horeca wil. Mijn favo spot, Venster 33 in Amsterdam, ligt er maar verlaten bij (terwijl er nog geen kilometer verderop werd gefeest) en ik wéét gewoon dat de barkrukken me daar missen. Dan valt het best verkeerd als je honderden (duizenden?) mensen lekker hun gang ziet gaan en zie ik heel verdrietig in m’n hoofd die openingsdatum nog verder naar achter verdwijnen.

 

Maar ja, die FOMO is er ook. Want tuurlijk had ik daar ook willen staan, met het zonnetje op m’n bol, een drankje, gezelligheid, iedereen even knuffelen en na negenen naar huis. Dus ja, ik voelde best een steek van jaloezie. Maar die wordt dan wel overheerst door mijn gezonde verstand: dit gaan we dus niet doen. Want vooralsnog zitten we nog hartstikke in een pandemie, en we hebben toch allemaal al gemerkt dat opstandig zijn en maling hebben aan de maatregelen er niet voor gaan zorgen dat we sneller onze zin krijgen?

 

Dat we er he-le-maal klaar mee zijn, dat gevoel deel ik. De beweegreden achter zo’n Vondelparkfeestje (dat blijkbaar spontaan begon), daar kan ik ook helemaal in komen. Maar beste Rutte, beste De Jonge, snappen jullie dat toch ook wel? De argumentatie achter het sluiten van de horeca snapte ik al niet (minder dan 5 procent van de besmettingen kwam daar vandaan), maar dat de heropening maar uitgesteld blijft worden terwijl de rest van Nederland godzijdank weer een beetje open mag, dat voelt niet eerlijk. 

 

En je kan me niet wijsmaken dat de voorkeur uitgaat naar zulke spontane feestjes in het Vondelpark in plaats van etentjes of borrels in de horeca, waar alles gereguleerd kan zijn. Volgens mij zijn de mensen er zo aan toe. Er een beetje vertrouwen in hebben dat alle maatregelen worden nageleefd in de horeca (wat in Amsterdam in ieder geval in bijna alle zaken werd gedaan, uitzonderingen daargelaten) zou ons ook allemaal wel goed doen, lijkt me.

 

Dan nog twee laatste puntjes: wat bezíelt mensen om er zo’n — pardon my French — teringzooi van te maken in het Vondelpark? Had niemand dan een vuilniszak mee? Of zag niemand de gigantische hoeveelheid prullenbakken en afvalbakken in het park? Zo asociaal, daar snap ik echt geen hol van.

 

En ten tweede: hoe kan het mogelijk zijn dat zoveel mensen urenlang ongestoord kunnen feesten in het Vondelpark? Het Museumplein wordt binnen no time schoongeveegd (met waterkanonnen als het nodig is), maar hierbij is geen enkele bekeuring of aanhouding verricht toen ze eindelijk kwamen aankakken om 20.15 uur? Kom op zeg, je kan me niet wijsmaken dat de politie pas om 20.15 uur (want toen kwamen ze aan bij het park) op de hoogte was van het feestje. Op z’n zachtst gezegd best opvallend.

 

Door: Wieke Veenboer

Wieke Veenboer woont in Amsterdam. Ze is een graag geziene gast in de Amsterdamse horeca en probeert af en toe zelf een keukenprinses te zijn. Ze houdt van reizen, verslindt boeken maar speelt ook Netflix uit.

Afbeelding van Wieke Veenboer
  Lees Verder  
25-02-2021