Fatbike of Vet-bike?
Ik bedoel, ik zit hier met een hartslag van 136 tegen de wind in te ploeteren. Die gozer is vast alweer thuis.
Ben ik nét gewend aan de elektrische fiets, nu moet ik alweer schakelen naar iets nieuws: de fatbike. Er is inmiddels genoeg geschreven over de capriolen in het verkeer van fatbike-bestuurders, dus daar ga ik het niet over hebben. Ik ga het hebben over een idee dat laatst in me opkwam terwijl ik zwoegend met tegenwind naar de sportschool aan het fietsen was.
Elke keer als ik naar de sportschool ga, heb ik een innerlijke dialoog. Ga ik met de fiets of met de auto? Met de auto is eigenlijk van de zotte, je bent er met de fiets bijna net zo snel. Alleen als het heel hard waait of regent (zoals vandaag), mag ik van mezelf gelegitimeerd met de auto.
Maar voor de rest pak ik eigenlijk altijd de fiets
In mijn hoofd kán je niet met de auto naar de sportschool. Dan kun je beter je abonnement opzeggen en beginnen met je dagelijkse beweging. Goed, vorige week waaide het flink, maar ik vond toch dat ik op de fiets moest.
Terwijl ik op de trappers stond om de wind te trotseren, voelde ik hoe mijn beenspieren en mijn hart hard moesten werken om toch nog vooruit te komen. Links van me vloog een joch van een jaar of 15 voorbij op een fatbike. Totaal niet gehinderd door welke wind dan ook. Voor ik de hoek om was bij het bospad, was hij al uit het zicht verdwenen.
Kun je dat nog fietsen noemen?!
Mopperde ik hardop. Ik bedoel, ik zit hier met een hartslag van 136 tegen de wind in te ploeteren. Die gozer is vast alweer thuis. Fiets je dan eigenlijk nog wel? Met andere woorden: gebruik je je spieren nog wel? Goed, je spieren gebruiken lijkt me namelijk best gezond als je in de groei bent. Met het lichaam dat je nu hebt, leg je de basis voor je gezondheid later.
Toen ik 15 jaar was, fietste ik sowieso elke dag een half uur naar school, 15 minuten heen en 15 minuten terug. En vaak nog veel meer, bijvoorbeeld als ik naar paardrijles fietste (20 minuten heen, 20 minuten terug) of later naar de volleybal (10 minuten heen, 10 minuten terug). En dan begon de les of de training pas.
Ik was altijd in beweging en had goed ontwikkelde spieren
Nou ben ik altijd een gezonde Hollandse meid geweest; met windkracht 8 bleef ik gewoon met beide benen op de grond staan. Maar overgewicht heb ik nooit gehad. Als je nu om je heen kijkt, zie je wél veel mensen met overgewicht. En weet je waarmee je het meeste vet verbrandt? Precies, met goed ontwikkelde spieren.
Denk nu even terug aan de fatbike. Een apparaat dat vóór jou fietst. Tuurlijk gebruik je je spieren, maar dat is niet te vergelijken met een ouderwetse fiets met tegenwind. Al die kinders (en volwassenen) die nu op zo’n ding rondcrossen, missen de spieropbouw die je wint met ‘gewoon’ fietsen. Waarom heeft niemand het daarover?
Dus. Willen we allemaal slappe pootjes en een hangbuik?
Of zie ik jullie straks weer als gezamenlijke strijders tegen de winterse wind en regen? Ik hoop het laatste.
