Even over Hugo de Jonge en zijn mail
Er is weer deining rond minister Hugo de Jonge. Hij zou namelijk zijn privémail hebben gebruikt om ambtenaren te informeren over corona-gerelateerde zaken.
In eerste instantie dacht ik: wat maakt het uit? De man was druk, werk en privé waren een dikke vervlochten massa waarbij het een in het ander overloopt, De Jonge watertrappelde zich door het bestaan. Naïef ben ik. Daar kwam ik eigenlijk al na drie minuten achter.
Want door zijn iCloud-adres te gebruiken omzeilt hij de WOB (Wet Openbaarheid van Bestuur) waarbij men altijd kan achterhalen wat er gezegd is. Door die WOB waren al wat onrustige golfjes Hugo’s kant opgedreven rond de Sywert-mondkapjeskwestie want nu kwamen appjes aan het licht waarbij Hugo toch heus een duwtje richting Sywert had gegeven.
Ik ben er nog steeds van overtuigd dat je als topbestuurder heus weleens iets privé-gerelateerds in je zakelijke leven kan laten gebeuren. Een secretaresse die je restaurant reserveert bijvoorbeeld zodat jij die tijd kunt besteden aan nuttiger zaken. Of een e-mail met een padelbevestiging aan je vriend sturen. Maar dan gebruik je volgens mij eerder je zakelijke mail voor een persoonlijke aangelegenheid. Bewust inloggen op je iCloud-account en daarmee je zakelijke contacten een bericht sturen, lijkt me als ik er iets langer over nadenk op z’n minst apart te noemen.
Door: May-Britt Mobach
