Even het nieuws doornemen

 

Net als alle andere politieke duiders zat ik afgelopen maandagmorgen klaar met pen en papier om te luisteren naar de rede van Poetin…

 

 

 

Natuurlijk wist ik wel zo’n beetje wat er zou komen, dat was mij zo vaak verteld door al die deskundigen aan al die talkshowtafels: mobilisatie, escalatie, glorieuze overwinning, eventueel – als het Westen niet lief is – beetje plagen met kernwapens.

 

Ik had met alles rekening gehouden, tijdverschil met Moskou, goede zender opgezet. Laat Poetin maar komen.

 

Zijn aanhef kon ik goed volgen, hij begroette veteranen, soldaten en matrozen. Vond ik sympathiek, zeker omdat zoveel matrozen gestorven waren bij het zinken van de Moskva, hoewel niemand dat mocht weten.

 

Maar al bij de tweede zin ging het mis; ik was vergeten dat ik geen Russisch sprak. Was ik toch weer afhankelijk van al die experts. Wat bleek al snel: ik had niets gemist, want Poetin had niets gezegd: geen mobilisatie, zelfs geen kernwapens.

 

Gelukkig hoorde ik al snel diezelfde experts hun commentaar geven, namelijk dat zij dit natuurlijk altijd wel hadden gedacht: Poetin escaleert niet.

 

Wat ook bijzonder is aan Poetins beweegredenen om een oorlog in Oekraïne te beginnen, zijn de eisen die hij, voor de oorlog begon, stelde.

 

Er mochten geen nieuwe NAVO-leden bijkomen.

 

Er mochten geen zware wapens richting het oosten gestuurd worden door de NAVO.

 

Deze week hebben Finland en Zweden aangekondigd lid van de NAVO te willen worden, en er zijn nog nooit zoveel wapens richting Rusland gestuurd als de afgelopen maanden.

 

De Russen zelf weet hij voorlopig onwetend te houden.

 

Dat onwetend houden doen wij in Nederland over allerlei zaken ook heel kundig, maar soms ronduit schandalig.

 

Van dat laatste (schandalig) gaf de VVD gisteren een ludiek voorbeeld. Er stond een belangrijk debat over het toeslagenschandaal op de agenda. Met name voor de VVD, die van het begin af aan midden in deze affaire stond, leek het een moeilijk debat te worden. Dus wat deed fractievoorzitter Sofie Hermans? Zij stuurde een onervaren kamerlid, Verkuijlen, naar het spreekgestoelte. Die kondigde aan dat dit zijn eerste speech was, zijn zogenaamde maidenspeech, en dat de traditie was dat er geen vragen aan hem gesteld zouden worden.

 

‘Echt waar?’ vroegen de andere partijen. ‘Dat kun je toch niet menen!’ ’Echt waar’, zei de heer Verkuijlen. Een groep gedupeerde ouders verliet toen meteen maar de Tweede Kamer. Je bent je huis kwijt, je kinderen kwijt, en de politiek belazert je op deze wijze.

 

Woensdag lieten alle talkshows weten dat het belangrijkste nieuws van die dag was dat Johan Derksen gezegd had dat hij maandag weer op tv te zien zou zijn. Dat er een oorlog in Europa was, dat Nederlands grootste levende schrijver, Jeroen Brouwers, die dag overleden was, maakte allemaal niets uit. Johan D had gesproken.

 

Tja, dacht Paul Römer (directeur Talpa) donderdagochtend op de radio, hoe houd ik het volk onwetend?

 

Heel eenvoudig, door de schuld van de verwarring bij de luisteraars te leggen. Hij kon er niets aan doen dat Johan Deksen voor zijn beurt praatte. O ja, hij was wel de baas van diezelfde Derksen, maar daar hoefde je niet altijd de nadruk op te leggen, toch?

 

Er is iets waar ik jullie niet onwetend over wil laten. Er is een nieuwe omroep, Ongehoord Nederland, die zo eens in de week de meest onaangename leugens mag verspreiden. Echt, vergeleken met die omroep zijn Joost Eerdmans en Geert Wilders linkse rakkers.
Ach, die verhalen over Poetins rechtvaardige oorlog in Oekraïne en dat de Russische soldaten zo beschaafd en liefdevol de Oekraïense bevolking uitmoorden, daar trapt toch niemand in. Maar van de week hoorde ik die omroep Nederland waarschuwen dat de regering bewust zo veel mogelijk moslims naar Nederland haalt om zo ervoor te zorgen dat de Nederlandse cultuur volledig zou verdwijnen.

 

Ik ben niet zo van verbieden, maar er zijn twee zaken die ik graag zou willen verbieden: de reclame voor Verisure (ze spreken dat woord ook steeds merkwaardiger uit) en Ongehoord Nederland op de nationale televisie.

 

 

 

Door: Nico van de Berg

Nico stond na zijn studie Engels voor de klas en hij eindigde zijn carrière als rector. Maar de liefde is niet over nu hij pensionado is, want hij duikt nog regelmatig in de Engelse literatuur. Dit wisselt hij af met het luisteren van muziek, met hier en daar een poging om zelf de gitaar te bespelen. Als fervent krantenlezer en nieuwskijker houdt hij voor ons de week bij.