Even het nieuws doornemen
De afgelopen twee weken zette ik de twee feiten op een rijtje waarmee Nederland door de verkiezingsuitslag wordt geconfronteerd.
De PVV is verreweg de grootste partij; maar wat die partij wil als zij het echt voor het zeggen hebben, is heel zorgelijk.
Een lezeres schreef dat je je niet zo druk hoeft te maken, omdat ‘de soep vast niet zo heet gegeten zou worden’.
Dat is precies wat ik bedoel. We hebben wel degelijk een probleem als wij met z’n allen moeten hopen dat het programma van de grootste partij niet uitgevoerd zal worden.
Daarnaast: de soep van Wilders is niet zozeer te heet, maar vooral oneetbaar en onbetaalbaar. Het is kortom linke soep. Eigenlijk heb je voor een behoorlijke kop soep een heel ander recept nodig, wil je het kunnen doorslikken. Anders loopt het land in de soep.
Dit is niet links, ook niet rechts, het is een waarschuwing dat Wilders niet zomaar een ander soort politicus is die wij een kans moeten geven.
Hij vindt ons parlement een ‘nepparlement’, is veroordeeld voor groepsbelediging, waarna hij niet zijn excuus aanbood, maar de rechtstaat aanviel en rechters bevooroordeeld noemde, hij wil de godsdienstvrijheid afschaffen, en vooral (en dit raakt ten onrechte wat ondergesneeuwd): hij heeft nauwe banden met het Russische regime van Poetin.
Zoals een krant vanmorgen schreef: om voor Pieter Omtzigt acceptabel te worden, moet Wilders de kern van zijn partijprogramma overboord gooien. Een merkwaardige situatie.
Wilders heeft na de inname van de Krim door Rusland Moskou bezocht, uitgenodigd door een lid van het Russisch parlement dat een centrale rol speelt in contacten met westerse politici. Dat bezoek probeerde Wilders vervolgens stil te houden, omdat propaganda voor Poetin zo kort na het neerschieten van de MH17 lang niet bij iedereen in goede aarde viel.
Een van de staatstelevisiestations meldde op 22 november dat door de winst van de PVV Poetin de verkiezingen in Nederland had gewonnen.
Dit alles klopt natuurlijk ook met de nauwe vriendschapsbanden die Wilders onderhoudt met de Hongaarse dictator Orban. Deze week blokkeerde Orban weer het sturen van steun aan Oekraïne door de Europese Unie. Net als Wilders vindt hij dat wij op moeten houden met het sturen van wapens en goederen naar Oekraïne, en dat wij de sancties tegen Rusland moeten opheffen.
Dat zou het einde van Oekraïne betekenen.
Dat gevoegd bij de wens van Wilders uit de Europese Unie te stappen, zodat de gulden weer terugkomt, en zelfs ook liefst uit de NAVO in een tijd van toenemende Russische dreiging, is echt iets om je zorgen over te maken.
Deze week nog dreigde Poetin ook Letland, een van de drie Baltische staten, binnen te vallen, omdat in dat land een Russische minderheid achtergesteld wordt. Het enige dat Poetin daarvan weerhoudt, is het feit dat de Baltische staten lid zijn van de NAVO.
Nogmaals, dit is niet links, en ook niet rechts. Het is de beschrijving van de situatie waarin ons land verkeert. Wij hebben andere partijen nodig om ervoor te zorgen dat het programma van de grootste partij niet wordt uitgevoerd.
Ik vind dat zorgelijk.
