Even het nieuws doornemen
Dat werd dus toch nog een heel spannende wedstrijd afgelopen dinsdag tussen Qatar en het Nederlands elftal.
Nee, niet of Nederland zou winnen, maar wel hoe onze minister van sport, Connie Helder, zou laten zien dat ook Nederland het niet de bedoeling vindt dat mensen met een andere seksuele voorkeur gediscrimineerd worden.
Ministers van Duitsland en België hadden een One Love-band om, zittend naast de baas van de FIFA, Infantino, en de emir van Qatar.
Er was een motie aangenomen in de Tweede Kamer waarbij het kabinet werd opgeroepen helemaal niemand te sturen, maar daar had de regering geen boodschap aan. De minister zou gaan, maar zonder One Love-band, want, zo zei Rutte, we moeten de emir niet provoceren. Gijs de Jong van de KNVB legde nog even uit dat stille diplomatie veel beter had gewerkt voor met name de stadionarbeiders. Zeg maar gerust doodstille diplomatie, want in Qatar had werkelijk niemand van die diplomatie gehoord, zeker al die duizenden doden niet, en ook al die tienduizenden arbeiders die nog steeds op hun salaris wachten, wisten van geen diplomatie.
En ja hoor, heel stoer, liep minister Connie Helder met speldje zichtbaar op het stadion binnen. Eenmaal naast de Emir verborg zij haar speldje onder een sjaal, maar om duidelijk te maken dat de mensenrechten de Nederlandse regering wel degelijk ter harte gaan, had zij zo’n 100 keer Never Mind op haar sjaal staan.
Later verklaarde minister Helder stoer dat haar ondergoed volledig in regenboogkleuren was. Maar dat kwam omdat zij, toen zij besefte dat zij met die speld naast de emir zou moeten zitten, alle kleuren van de regenboog poepte.
Na de wedstrijd belde ik wat vrienden om samen de stad in te gaan, wat te rellen, wat auto’s in de fik te steken, dat schijnt namelijk traditie te zijn als je land wint. Bijna al mijn vrienden waren tijdens de wedstrijd in slaap gevallen, dus dat ging niet door.
Was er alleen maar voetbal in de politiek deze week? Nee, zeker niet. Rutte was nog om een andere reden in het nieuws. Hij had nogmaals verklaard dat hij na zijn premierschap niet geïnteresseerd is in een hoge baan in het buitenland; hij wil namelijk per se in Den Haag blijven wonen. Hij heeft geschiedenis gestudeerd, dus gaat hij, als hij de politiek heeft verlaten, volledig lesgeven.
Ik heb 40 jaar onderwijservaring en heb één advies aan Rutte: denk er nog eens goed over na.
Lesgeven is echt een van de mooiste banen die er zijn, je moet hard werken – maar dat is Rutte wel gewend -, je wordt daarvoor gecompenseerd met meer vakantie dan in de meeste andere banen, maar een volledige baan is wel wat anders dan eens in de week een paar uurtjes lesgeven.
Ook andere partijen waren om bijzondere redenen in het nieuws deze week. De PvdA en GroenLinks besloten gezamenlijk de Provinciale Statenverkiezingen in te gaan. Beide lijsttrekkers legden zo de nadruk op het feit dat zij elkaar lief vonden en dat zij zeker geen moeite zouden hebben elkaar als fractievoorzitter te accepteren, dat je zeker weet dat het na de verkiezingen op een gegeven moment wel mis moet gaan.
Bij FvD is het nu al ruzie. Gideon van Meijeren kreeg op het congres verreweg het meeste applaus, dus reageerde Baudet zoals het een echte leider betaamt. In het verslag werd de naam van Gideon niet genoemd.
Thierry legde uit dat het feit dat Gideon van Meijeren geweld niet uitsluit bij de rest in het verkeerde keelgat was geschoten. Gelukkig maar. Maar toen diezelfde Baudet uitlegde dat hij wilde overtuigen met argumenten, schoot ik in de lach. Argumenten? Dat hoort toch helemaal niet bij FvD?
Op naar morgen, de achtste finale, zonder vertegenwoordiging van de regering, uit principe, maar principes duren tot de kwartfinale. Als Nederland wint, komt er waarschijnlijk weer wel een bobo naar Qatar.
