En nog een en nog een en nog een
Ik wist van geen ophouden. Zit sowieso een beetje in m’n DNA. Als ik iets leuks zie moet iedereen het weten.
Omdat m’n zus al een aantal keer in Suriname geweest is moest ik ineens aan haar denken door dit boek:
Suriname… ikzelf ben er helaas nog nooit geweest. Maar natuurlijk wil ik er nog altijd heel graag een keer heen. Alleen al het feit dat ze daar gewoon eten wanneer het eten klaar is of wanneer ze zin hebben… er staat sowieso altijd wel iets klaar. Helemaal ‘mijn ding’ zeg maar. Zelfs ’s ochtends als je trek hebt, staat er wel iets dat wij hier ‘normaal’ niet als ontbijt eten. Nou, een lekker pittig gerecht, je kunt mij ervoor wakker maken.
Het Madame-Jeanette-boek kwam hier binnen en dat moest ik natuurlijk meteen even delen met m’n zus, bij wie ik onder andere pom tayer en pindasoep heb leren eten. En meteen een beetje ‘Surinaams’ leerde praten toen ze me de recepten vertelde. ‘Je moet nog wel een Madame Jeanette zetten in je pindasoep.’ En ‘pindasoep maak je niet met gewone pindakaas, maar met ‘Faja-Lobi’, dat is pittige Surinaamse pindakaas, weet ik inmiddels.
Dus toen ik begon te bladeren en lezen ging het los in de app tussen zus en mij. De ene na de andere foto van het heerlijke eten in dit boek ging haar kant op. Met recept. Op een gegeven moment kwam er wat commentaar op de hoeveelheid Madame Jeanette, maar ja… dat is natuurlijk niet voor niets de titel van dit verrukkelijke boek.
Mijn stickertjes zitten intussen bij:
- Lipglossbami met sambal van Tempeh en huisgemaakte atjar
- Pasta eerste hulp (waarom er nooit een blikje sardientjes in de keukenkast ontbreekt in Suriname en dan met recept)
- Tamarindebroccoli en noedels met ei
- Surinaamse zuurkoolschotel met panko-kokoscrumble
Dus dat verschijnt hier allemaal sowieso een keer op tafel.
Schrijfster Ragnenie Bhawanie geeft een moderne draai aan de traditionele Surinaamse keuken en aan klassieke Hollandse groenten. Dat combineert ze tot de allerlekkerste gerechten. De foto’s zijn watertandend lekker, de namen van de gerechten verrassend en vaak zelfs grappig. De verhalen heerlijk om te lezen. Kortom, ik kan geen beter advies geven dan: kopen!
Tussendoor een appje van oud-collega Eric
‘Ik wil Eric en als dat niet kan dan wil ik Eric en anders desnoods Eric.’ Zo kreeg ik tig jaar geleden m’n zin. Reorganisatie van de marketing-afdeling bij het bedrijf waar Libelle zat. Over de marketing-afdeling had ik als hoofdredacteur niets te zeggen, dus ik moest aan de lobby. Op mijlen afstand wist ik al dat Eric de beste was om onze marketingmanager te worden. En mooi dat ik gelijk had. Niet alleen was iedereen gek op hem, hij bedacht ook veel leuke dingen voor Libelle.
Helaas komt aan alles een eind. Hij ging weg, z’n hart achterna. Ik heb nog nooit zo hard gelachen als bij zijn afscheidsspeech. En dat terwijl ik het nog zo jammer vond dat ie wegging.
Hij had een nieuwe passie ontdekt: lesgeven. Dus vertrok hij om docent marketing en ondernemerschap te worden bij de opleiding Creative Business van de Hogeschool van Amsterdam. Ook daar doet ie weer leuke dingen, zo heeft hij bijvoorbeeld samen met collega’s een programma voor derdejaars studenten opgezet, waarin ze in vijf maanden tijd hun eigen magazine bedenken, produceren en verkopen aan adverteerders en lezers. Het resultaat is een koffietafelboek/magazine/bookazine geworden en is intussen te koop. Athiná heet het.
Van binnen nog veel mooier dan van buiten. Lekker dik, echt iets om mee te nemen op vakantie. Hebben? Het magazine is hier te koop. En natuurlijk staat het ook op Instagram. Tip van de week dus, als je lekker leesvoer mee wilt op vakantie.
Heb jij ook nog leuke vakantietips? Of receptentips? Ik hoor ze graag.
Ik wens je een mooie week
Liefs van Franska