Eigenlijk wilde ik dit adres geheimhouden
Maar iets in me zegt dat je niet altijd alles voor jezelf moet houden. En zeker niet als je er mensen blij mee kunt maken. Dus, daar gaat ie dan.
Als wij in de vakantie ergens voor een tweede keer naartoe gaan, neigt het al snel naar een vast adres. De plek waar we twee jaar geleden voor de eerste keer waren (en naar ik verwachtte meteen voor de laatste, want ik had zo m’n vooroordelen), was de eerste avond al tot vast adres verklaard. En toen hadden we er nog niet eens geslapen of ontbeten.
Wat ik dan voor vooroordelen heb?
Om te beginnen: hoe prachtig de plekken ook zijn waar je in Italië kunt logeren, ik ben niet voor niets in Italië. Dan moet ook echt alles Italiaans zijn. En in Frankrijk alles Frans. Al is het maar voor een of twee nachten op de heen- of terugweg, ik ga voor authentiek. Als ik dus bij het zoeken ontdek dat de eigenaars Nederlands, Engels of Duits zijn, dan zoek ik verder. Zo zijn we jarenlang voorbijgereden aan een B&B van Belgen in de Bourgogne. Dom, dom, dom, want toen ik toch een keer noodgedwongen bij die Belgen had geboekt, waren we verslingerd. Helaas stopten ze ermee, dus vroeg ik of ze alsjeblieft een ander adres wisten. Ergens bij Macon willen we altijd een tussenstop op weg naar Italië. En zo kwamen we terecht bij Nederlanders: Lotte en Wouter van Les Portails Bleus.
Nadat ik online geboekt had kwam de de vraag of we er ’s avonds ook wilden eten. Ik dacht meteen: Tja, slapen bij Nederlanders is nog tot daaraan toe, maar kip-kerrie-ananas met rijst als ik middenin die heerlijke Bourgogne zit….. Doe mij gewoon een authentiek Frans dorpstentje. Tot ik bedacht dat we na zo’n end rijden misschien niet zoveel zin hadden om nog verder te moeten rijden, dus mailde ik dat we mee wilden eten.
Het beste besluit ooit, want niks kip met kerrie en ananas of chili con carne, maar de echt authentieke Bourgondische keuken. Die Lotte kan er wat van. Mjam mjam! Wouter trouwens ook. En als je denkt dat je iets van wijn weet… wacht even tot je Wouter erover hoort. En vooral tot je geproefd hebt wat hij bij de verrukkelijke gerechten in je glas giet. We hebben ter plekke voor de volgende avond geboekt. En voor het volgende jaar. Met diner uiteraard.
Bij binnenkomst had ik trouwens meteen last van nog een vooroordeel. Ik hoorde al een diep donker ‘woef’ toen ik aan de poort rammelde. Oeps, ze hebben een hond. En niet zo’n kleintje ook. Maar man, man, man, ik ben nog nooit zo snel op een hond verliefd geworden als op deze. Een Berner Sennenhond. Tja, die zijn nu eenmaal groot, kunnen ze ook niks aan doen. De lieverd luistert naar de naam Noortje. Hoezo geen Noor? Nou, dat past niet bij haar, ze is veel te lief, dus er hoort bij haar gewoon ‘tje’ achter.
En het ontbijt? Heeerlijk. De heerlijkste jammetjes, zelfgemaakt uiteraard, verse croissantjes, lekkere kaas, ham en nog veel meer. Wil je een gekookt eitje, roereitje, gebakken eitje? Wil je er twee? Het wordt ter plekke bereid. En als je het leuk vindt ligt Noortje met haar kop op je voeten. Kun je haar gewoon vragen.
Ik vergeet nog te vermelden dat de omgeving ook nog eens heel erg de moeite waard is. De allerlekkerste wijnen, prachtige wijngaarden en landschappen en veel bezienswaardigheden. Eigenlijk the place to be in de Bourgogne. Nadat je een dagje in de omgeving hebt rondgetoerd zin in een wijntje? Er staat altijd wat lekkers klaar bij Wouter en Lotte, ik kan de Macon Aze met hun eigen etiket van harte aanbevelen. Je kunt gewoon pakken, noteert het op een blocnootje en vervolgens zit je in het einde-dagzonnetje te genieten. Alsof je er woont.
Waarom ik deze heerlijke stop onderweg naar het zuiden toch verklap? Omdat het eigenlijk niet eerlijk is om dit leuke adres geheim te houden vanwege die twee nachten per jaar dat wij er zijn.
Daarbij heb ik nog een andere reden: bij ons vertrek de laatste keer vroeg ik Lotte of er misschien iets leuks te regelen was voor Franska.nl-lezers. En wat dacht je? Gelukt! Ik mag zomaar twee overnachtingen met ontbijt verloten. Je kunt deze heerlijke stop onderweg naar het zuiden (vlakbij Macon) winnen. Even reageren op Facebook onder dit artikel en je maakt kans. Volgende week maak ik daar de winnaar bekend.
En nu niet allemaal meteen gaan boeken hè? Ook niet aan de halve wereld doorvertellen natuurlijk, anders is er straks geen plek meer voor ons. O, wacht, ik weet het al, ik boek nog snel even voordat dit verhaal online staat. Nou, je weet waar je zijn moet als je een leuk begin of einde van je vakantie wilt. En vergeet niet, twee nachten daar is leuker dan een.
Geen dank, graag gedaan
Ik wens je een fijne week en voor wie al met z’n vakantie bezig is, geniet van de voorpret.
Liefs van Franska
Door: Franska
