Een hele goede vrijdagmorgen gewenst
die onverwacht warm is ook nog eens een keer. Ik duik dit weekend nog maar eens het strand van Wijk aan Zee op om elke zonnestraal op te zuigen.
Wij hebben daar een heel klein huisje en alles wat je daar eet, heb je zelf minstens 750 meter ver naar binnen gedragen. Dan smaakt alles nog lekkerder en geniet je nog meer van elke hap. Wat sowieso mee gaat dit weekend, is een tree verse eitjes. En die hebben echt een leifdevolle tocht afgelegd. Mijn vader heeft ze gehaald bij de boer in Overijssel. Zo’n boerderij waar een schoteltje staat waar je je geld op kunt leggen en zelf je eieren kunt pakken. Alles in goed vertrouwen. Aan de muur tekeningen van dankbare kinderen die daar eieren haalden en een lolly kregen. Zo’n boerderij uit een boekje.
We wisselden de eieren uit op de parkeergarage van het UMC waar we elkaar troffen voor een gesprek dat mijn moeder met haar chirurg had. “Het zijn dubbele dooiertjes” zei mijn vader nog. Dat zijn, als ik het goed heb, de eerste eieren die een kip legt.
Ik kook ze zes in plaats van vijf minuten. Dan is het eigeel nog soepgeel zoals mijn dochter dat noemt. Dat en een beetje frans zout en uitzicht op de Noordzee en ik zal me toch gelukkig zijn. Ik wens jou ook een heerlijk ontbijtje dit weekend. Dat het maar het begin van een gouden dag mag zijn.
Lieve groet,
May
Door: May-Britt Mobach
