Een heel goede morgen voor jou
Gisteren lagen ze al klaar, twee boeken en de pas van de Haarlemse bibliotheek. Ik ging vroeger vaak naar de bieb.
Ik was zo’n meisje dat met moeite haar boek weg kon leggen tijdens het avondeten. Een beetje zoals ik nu tegen mijn meisjes zeg dat ze zich moeten losweken van hun scherm. Maar ineens was daar Zwanette, onze maandag- en dinsdag-oppas. Ze is er vooral voor Flo. Beetje wandelen naar de kinderboerderij, beetje kleuren. Een paar weken geleden appte ze me dat ze naar de bibliotheek was geweest. De bieb? Als in: een ruimte met heel veel boeken waar je niet mag praten? En daar was ze met mijn autistische, best lastig te sturen meisje naartoe gelopen? Ze knikte. Een week later kreeg ik een filmpje. Je dochter sorteert de boeken op letter, was het onderschrift. Alsof ze hier werkt, voegde ze eraan toe.
Ik appte het naar mijn geliefde. Kijk eens naar ons meisje. Dat hij bijna moest huilen, schreef hij. Ik ook, antwoordde ik.
En nu gaan ze elke week. Flo neemt een boekje mee voor zichzelf, een bladerboek, en een echt boek voor haar zus die mijn leeslust geërfd heeft en die dan op maandag een vers boek bezorgd krijgt door haar zus.
Ik kijk in verwondering naar het tafereel en dank het universum dat ze mensen als Zwanette ons pad op sturen.
Ik wens je een mooie dag,
May-Britt
Door: May-Britt Mobach
