Dure handzeep, daar krijg ik dus totaal de zenuwen van
Toen ik een paar weken geleden bij mijn vader op bezoek was, kwam hij ineens met een pakje aanwandelen.
‘Hebben we gewonnen,’ stamelde hij ietwat ongelukkig, ‘maar wij doen er toch niks mee, is het iets voor jou?’ Nieuwsgierig loerde ik naar het pakketje. Een hele luxe handzeep met dito handcrème. Nou, kom maar door, heerlijk!
Eenmaal thuis zette ik het handzeepjuweel meteen op mijn wastafel. Mijn wastafel is lichtelijk bejaard en het chique flesje stak er een beetje vreemd bij af. Toch was ik direct verliefd. Dat werd alleen maar erger toen ik mijn handen waste… die geur, echt bi-zar lekker.
Nou ben ik het type dat op een dag 100 keer handen wast. Sowieso drink ik altijd liters thee en dat moet er ook weer uit. Dan werk ik ook nog graag in de tuin én knuffel regelmatig met de cavia’s. Allemaal handen-was-materiaal. Maar nu was handen wassen iets speciaals geworden. Ik kon toch niet na elk plasje, knuffeltje of plukje onkruid mijn handen wassen met deze knetterdure handzeep?
Nee, besloot ik. Dat kan niet. Dus zette ik er, uit het zicht naast de wastafel, een goedkope handzeep bij die ik altijd gebruik. Per wasbeurt woog ik af of ik mijn handen zou wassen met de verrukkelijke handzeep of de basic handzeep.
En toen gebeurde er iets raars
Elke keer als ik mijn handen waste, kreeg ik een soort naar gevoel. Het ‘als-ik-nu-die-lekkere-gebruik-is-het-zonde’-gevoel. Idioot, ik weet het. Maar het voelde wel zo. Na verloop van tijd pakte ik eigenlijk alleen nog maar mijn basic handzeep.
Zeker nadat ik had opgezocht hoe duur deze set eigenlijk was. Dik €50,-. De dag dat ik dát aan handzeep uit ga geven, vallen Pasen en Pinksteren op één dag.
Uiteindelijk heb ik zelfs het bodempje zeepjuweel weggegooid
Meestal, ja, ik ben echt van de ‘ons ben zuunig’, doe ik wat water bij het handzeeppompje als het bijna op is. Dan is iets ook écht op als ik het weggooi. Bij mijn gouden handzeep had ik daar geen zin in. Op de een of andere manier wilde ik weer terug naar mijn oude wasroutine.
Toch heeft de psychologie van de handzeep me gegrepen. Waarom kan ik hier niet van genieten? Gun ik het mezelf niet? Of… ben ik bang dat ik zó verliefd word op de handzeep dat ik sip word omdat ik daar het geld niet voor (over) heb?
Hier staat in elk geval weer de basic handzeep
Helemaal in tune met de in zijn geheel niet hippe wastafel. Het is beter zo. Nu kan ik tenminste gewoon weer op de pot zitten zonder hele interne dialogen over welke handzeep ik zo zal pakken.
