Dit is het best gelezen artikel van onze columnist Saskia
Voor het geval je er het afgelopen jaar eentje gemist hebt op Franska.nl.
Zij komt zelf ook niet van hier. Dus ze weet, hoewel zij met een Mallorquin is getrouwd, hoe het is om je draai te vinden op een nieuwe plek. Ze heeft er moeite voor gedaan: een prachtig gedekte tafel en ze heeft allemaal lekkere lokale dingen gekookt. En ze heeft nog drie van haar vriendinnen uitgenodigd. Zij komen ook geen van allen van het eiland, dus zijn ook meer dan bereid om mij onder hun vleugels te nemen in deze pioniersfase.
Er wordt druk gekletst aan tafel. Natuurlijk zijn ze nieuwsgierig naar mij, maar soms gaan de gesprekken ook over hun leventjes van iedere dag, of dingen die ze nog met elkaar te bespreken hebben. Ik beschouw het tafereeltje van een afstandje en het lijkt wel of ik in een aflevering van Sex and the City zit: vier mooie, ondernemende, verschillende vrouwen die hier een vriendinnengroepje vormen. Dat heb ik bij de televisieserie altijd curieus gevonden.
Natuurlijk snap ik het principe van de schrijver van de serie wel: alle vier de archetypes van vrouwen zijn in de serie verwerkt, en daarom herkent iedere kijkster zich wel in een van de types, maar in het echt zouden ze geen vriendinnen zijn geweest. Hetzelfde was vroeger al het geval bij Golden girls en meer recentelijk bij Gooische Vrouwen, dat losjes gebaseerd was op deze Amerikaanse series. Ook hier waren Cheryl, Willemijn, Anouk en Claire te verschillend om in het echt vriendinnen te zijn, meende ik vanaf mijn bank. Maar heerlijk om naar te kijken en te mijmeren op wie van de vrouwen ik nou het meeste leek.
Maar nu ik ineens aan deze tafel zit, zie ik dat het wel degelijk kan: een vriendinnenclubje van vrouwen van verschillend pluimage, en in dit geval ook nog eens van verschillende continenten. Als je op zo´n klein eiland zit, waar het lastig is te mengen met de locals, is de gemeenschappelijke factor dat je anders bent al genoeg om een band te vormen.
Ik word meteen in hun midden opgenomen: een week later is het Kunstnacht in Palma, waarbij alle galeries open zijn, en mag ik mee op sleeptouw. En nog een week later is het zelfs tijd voor een heus Oktoberfest. Echt! Alle vrouwen uit alle landen in een dirndl aan een lange tafel. Inmiddels heb ik met nog meer dames kennisgemaakt en heb ik nog een gemeenschappelijke deler ontdekt: ze zijn niet alleen allemaal later op het eiland komen wonen, voor werk, liefde, of zoals ik om na een hevige periode even de rust op te zoeken en te leven voor wat écht belangrijk is. Ze zijn vooral ook allemaal heel aardig en sociaal en nemen me graag in hun gezelschap op. Dat hoort dus kennelijk bij ieder archetype.