Franska.nl

Die Melania toch

Ze overtrof zichzelf en raakte ons allemaal.

First Lady Melania schijnt er niet zo van te houden, spreken in het openbaar. Maar van de week, op de tweede dag van de Republikeinse conventie die traditiegetrouw voorafgaat aan de presidentsverkiezingen, moest ze er toch aan geloven. Haar man stond haar al op te wachten toen ze het podium betrad en het leed geen twijfel dat hij blij was om haar te zien. Zij deed op haar beurt ook haar best om er wat van te maken. Al was het maar omdat de campagneleiders en ghostwriters alles uit de kast hadden getrokken om haar dingen te laten zeggen die blij en hoopvol stemmen. 

 

‘In mijn man heb je een president die niet zal stoppen met vechten voor jou en je gezin’, moest ze ook zeggen. Want haar man weet van geen ophouden. Maar verder sprak ze vanuit de rozentuin van het Witte Huis vooral troostende woorden. Tegen de families die getroffen zijn door de coronapandemie – haar man zal niet rusten tot hij al het mogelijke heeft gedaan om te zorgen voor iedereen die heeft geleden onder deze vreselijke epidemie, beloofde ze – en tegen alle zorgmedewerkers die ze dankbaar is voor alles wat ze betekend hebben. Verwijzend naar de onrust rond de rassenverhoudingen in Amerika riep ze op tot een einde aan geweld, en zei ze zelfs dat mensen elkaar niet op basis van hun huidskleur moeten veroordelen. En zo is het maar net.

 

De media waren over het algemeen vol lof over haar. Zo had ze gezorgd voor ‘de zachte noot op het partijcongres’, had ze ‘begrip getoond’ en had ze ‘het presidentschap een menselijk gezicht gegeven’. Maar jongens, dat mocht ook wel met al die andere modder gooiende, snerende en scheldende sprekers! Zoveel meningen, zoveel oordelen en subjectieve sentimenten, zo vaak niet gestaafd met argumenten, wie wordt daar nou helemaal wijzer van? 

 

Nee hoor, dan veel liever Melania. En dat ze niet graag spreekt in het openbaar? Niets van te zien!

 

Bron: NOS