Franska.nl

Die irritante linkslopers

 

Ik heb een vraag! Moet je nou links of rechts lopen wanneer je wandelt op een fietspad? Weet jij het?

 

Ik word namelijk doodmoe al dat geslinger, tijdens mijn dagelijkse wandelingetjes hier. Van links naar rechts om elkaar te ontwijken; ik overschrijd schromelijk het aantal benodigde stappen om nog gezond te blijven en kom tegenwoordig eerder duizelig thuis dan uitgewaaid.

 

Kijk, ik woon in een dunbevolkt gebied en heb dus de mazzel dat we elkaar hier allemaal goed kunnen ontwijken nu. Een gezond rondje ‘frisse neus halen’, gaat hier dus een stuk makkelijk dan in de stad. Wij hebben hier weliswaar wat smallere stoepjes, maar omdat er bijna nooit iemand anders loopt, zijn ze toch breed genoeg.

 

Kom je echter iemand tegen met een rollator, kinderwagen of postbodefiets, dan stap je gewoon even van de stoep af om te passeren. Er staan hier ook weinig files, dus je loopt ook nooit het verkeer in de weg.

 

Alleen ben je in zo’n gebied wel vaak een beetje beperkt in je routemogelijkheden.

 

Óf je slingert wat door de straatjes (en dan ben je dus heel snel klaar), óf je loopt om het hele dorp heen (en dan ben je dus veel te lang weg om het nog uit te kunnen leggen aan je Zoomcollega’s). En meer smaken zijn er niet.

 

Ja, óf je steekt dus een stukje af over het fietspad. En dat doen in deze barre tijden erg veel mensen. Ik kom dus tegenwoordig mensen tegen die ik voorheen nooit zag op mijn rondje.

 

Míjn rondje, ja! Want ik werk al jaren vanuit huis, en zij pas sinds kort. 

 

Ik deel het benen-strek-rondje tegenwoordig dus met een mannetje (of vrouwtje, en ineens ook heel veel puppy’s) of honderd extra. Waar ze vandaan komen, ik heb géén idee, maar we zijn wel vergeten om iets af te spreken over de te nemen zijde van het fietspad.

 

Ik loop namelijk altijd links op dat pad. Het is een weggetje waar nauwelijks gefietst wordt, maar áls er dan een fietser aankomt, dan zie ik hem naderen. Ik kan dus, in geval van nood, de berm instappen om de fietser te laten passeren, en ik hoef nooit achter me te kijken wat er dan op me afkomt. Ik heb dat zelfs op deze manier geleerd bij de verkeerslessen op de lagere school. 

 

En meerderen met mij, want er lopen nog meer wandelaars aan de linkerkant van de weg. Lopen we in tegenovergestelde richting, dan groeten we elkaar op anderhalve meter, en toch kunnen we allebei het tegemoetkomende verkeer goed in de gaten houden, terwijl achteropkomend verkeer om ons heen kan fietsen. 

 

Maar een deel van de nieuwbakken wandelaars doet dat dus precies andersom! Zij gaan juist rechts op het fietspad lopen, en weigeren aan de kant te gaan voor anderen. Ze vinden die linkslopers maar irritant, zo lijkt het.

 

Als ik ze tegenkom, moet ik me dus altijd omdraaien om te kijken of ik kan oversteken, dán aan de andere kant van de weg gaan lopen (waar ik andere linkslopers dan weer in de weg loop, die mij dan ook weer een dwarsligger vinden), en dat allemaal om die stomme anderhalve meter een beetje in acht te nemen.

 

En je gaat natuurlijk niet met die “anders-lopers” in discussie, want dan moet je zo schreeuwen op die afstand. Maar ons rondje begint zo langzamerhand meer weg te hebben van een choreografie dan van een wandeling. Tijdens kermissen zwalken hier ook altijd mensen ladderzat over straat, maar nu lijkt het hele dorp wel dronken. We zwaaien van links naar rechts over de weg, en je wordt dus eerder draaierig dan gezond van zo’n blokkie om.

 

Zal ik anders een advertentie zetten in het plaatselijke suffertje? Eentje met de vraag of we voortaan onze rondjes in klederdracht kunnen gaan lopen?

 

Het lijkt namelijk een beetje op volksdansen zo!

 

En als iemand het dan filmt en op YouTube zet, dan worden we misschien wel beroemd.

 

Maken we eindelijk weer eens wat mee hier.