Die allerlaatste keer Rob de Nijs deed wel wat met me
Gisteren werd het allerlaatste concert van Rob de Nijs op tv uitgezonden en het was niet voor niks een van de best bekeken programma’s van de avond.
Ook al vond ik er toen ik jong was niet zoveel aan, inmiddels kan ik de muziek van Rob de Nijs enorm waarderen. En zoals met alles: als je weet dat de koek bijna op is, wil je meer.
Maar voor Rob is het nu echt klaar. Gisteren werd zijn allerlaatste concert Het is mooi geweest op tv uitgezonden en het was niet voor niks op het journaal na het best bekeken programma van de avond. Ruim 1,2 miljoen mensen genoten voor de laatste keer van zijn allermooiste liedjes na een carrière die net niet 60 jaar duurde.
De ziekte van Parkinson heeft Rob inmiddels zo te grazen dat hij breekbaar in een rolstoel op de bühne zijn allermooiste nummers zong. Maar ik zag helemaal geen zielige oude man, er zat nog steeds een artiest van formaat met een heerlijke stem om naar te luisteren die een fenomenaal optreden gaf.
Gelukkig viel er ook wat te lachen toen Sanne Wallis de Vries vertelde over de eerste keer dat ze Rob zag in Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen. Hoe ze als kleuter van vier verliefd op hem werd en dat haar hele leven is gebleven, ‘want Rijpe Rob rockt de rolstoel’. Fijne gitaarakkoorden met Paskal Jacobs en Danny Vera, de rauwe stem van Waylon of Trijntje Oosterhuis, maar niemand zingt de liedjes zo mooi als de master himself.
Alsof er voor elk moment in je leven een Rob de Nijs-liedje is. De allerlaatste keer Malle Babbe, niet alleen Rob zat met tranen in zijn ogen…
Beeld credits: Rob de Nijs
Door: Irene Smit
Irene is redacteur bij Franska.nl. Met haar man, twee pubers en een teckel woont ze in Haarlem. Ze zou graag willen zingen als Ella Fitzgerald en koken als Nigella Lawson. Tot het zover is, blijft ze lekker schrijven over allerlei zaken die haar verbazen.
